සිත් ගන්නා සුළු පඩියකට...

"පුතේ උඹත් බොරුවට දඟලන්නෙ නැතුව ඔය බුද්ධි ලමයා, හැන් රො ලමයා සඳරූ ලමයා වගේ කා හරි ගනින් පඩියට සිත්තර අන්ඳව ගන්ඩ උඹේ ඔය බොගද මොකද්ද එකට"

ආච්චි මගේ ඔළුව අත ගාමින් ආදරයෙන් පවසන්නීය..

"කවුද ආච්චියෙ ඉතින් මගේ එකට එහෙම චිත්‍ර ඇඳලා දෙන්න එන්නෙ?"

"මන් දන්නෙ නෑ පොඩ්ඩක් කියලා බලහන්කො..නැත්නම් මෙතන උඹ ඕක ගැන චුරු චුරු ගාලා මගේ සංසාර ගමනත් කෙටි කරනවා බන්..මට මේ බණක් භාවනාවක් කර ගන්නත් නෑ උඹලගෙ පුරස්න හින්දා" 

මාගේ ආදරණීය ආච්චිගේ මහාර්ඝ සංකල්පය අනුව සිත මෙහෙයවූ මා හටද පෙනී ගියේ මා සිත්තර ශිල්පියකු සිත් ගන්නා සුළු පඩියකට බඳවා ගත හොත් මාගේ මේ දැවෙන සුළු ප්‍රශ්නයට විසඳුමක් ගෙනෙනු ඇති බවයි. වහාම සහි අන්ත පත්තර ටික ගෙන කියවන්නට වීමි. බොහෝ දැන්වීම් තිබුනේ සිත් ගත් තරුණිය , පෙම්වතා හෝ පෙම්වතිය වශී මඟින් පැය ගනනකින් දෙපතුල ළඟට ගෙන්වා දීමේ වෙළඳ දැන්වීම් තිබූ නමුත් ප්ලෑන් බී සඳහා එම දැන්වීම් කපා වෙනම ෆයිල් එකකට එකතු කර ගතිමි. මුල් ප්‍රයත්නය අසාර්ථක වූවොත් පමණක් වශි වැනි ගුප්ත විද්‍යා වූවද යොදා ගැනීමේ අවස්ථාවන් ඇති බැව් දැන ගැනීම නිසා මාගේ සිතට මහත් අස්වැසිල්ලක් ගෙන දෙන්නට වීය.

මේ අදහස තවත් පිරිපහදු කර ගැනීමේ අටියෙන් යුතුව මා මාගේ මිතුරන් කීප දෙනෙකුට සහ දුරකතනයෙන් අහඹු ලෙස කීප දෙනෙකුටම ඇමතීම් ගන්නා ලදී.

1. "එදා වේල හොයා ගන්ඩ මහන්සි වෙන අතරෙ උඹේ කරදරෙන් බේරෙන්න වගේ බ්ලොග් එක කියවනවා නම් තමයි..ඒත් මචන් මට නම් චිත්‍ර අඳින්න වෙලාවක් නෑ"

"එහෙම කියන්ඩ එපා මශන් ඔය පේන්ට් ප්‍රොග්‍රෑම් එක අරන් මොනා හරි ඉරි දෙක තුනක් හරි ඇඳලා එවපන්.. මේක ගොඩ දාගන්නත් එපාය"

2. "අනේ මන්දා බන් උඹලගෙනුත් තියෙන කරදර හැබෑටම"

3. "මොකද්ද බන් මන් උඹව දැකලත් නෑ.. උඹේ බ්ලොග් එක කියවලත් නෑ.. ඉතින් මන් මොනාද අඳින්නෙ?"

4. "අර උඹ අමනාප වෙයි කියලා මෙච්චර දවසක් මොලෝ රහක් නැති එව්වත් කියවලා කමෙන්ට් එක දැම්මා තමයි.. මේ අද ඉඳන් උඹෙයි මගෙයි තියෙන යාළු කම් ඉවරයි.."

5. !@#$$%^&&%^%$#@#@$^&**^%$ චිත්‍ර නෙවෙයි මන් අඳින්නෙ උඹේ @#$#%^%$# දවසක ඇවිත්

දඩාස් හඬින් දුරකතනය තබන හඬ ඇසිනි.

ඒ මා ඇමතුම් දුන් මිතුරන් කීප දෙනෙකුගේම කටහඬයි..

මා නැවතත් කල්පනාවේ නිමග්න වූයේ මේ ප්‍රශ්නයෙන් ගැලවෙන්නෙ කෙසේදැයි කියාය.. ප්‍රශ්න නැති කාලවලට තමන්ම මෙවන් ප්‍රශ්න සාදා ගෙන අවුල් වියවුල් ගොඩක් සාදා එයට විසඳුම් දීම යනු ජීවිතය නොවේදැයි මට විටෙක සිතේ.

යම් කාලයකට පෙර පාඨකයන්ට චිත්‍ර ඇඳීමට අවස්ථාව ලබා දී ඔවුන්ව කුළුප්පවා, අවුස්සවා උත්තේජනය කර පසුව මසකට වරක් පැමිනෙන පුන්සඳ මෙන් එන අරයාගේ උපක්‍රමය අමු අමුවේම කොප්පයක් නොගසන්නේ මන්දැයි මාගේ අත්දැකීමෙන් පරිනත සිත මාගෙන විමසීය.

සිකේ රෙද්දක් ඇඳගෙන ඔය වැඩේ කරතහැකිද? සිතේ සුදු පැත්ත විමසයි. හරි රෙදි ඇඳගෙනනෙ කරන්න බැරි.. 

කාමරයේ දොර වසා ගත්තෙමි..ජනේලද යම්තම් සුලං එනසේ අඩවල් කලෙමි.. මිදුලේ කිසිවකුත් නොමැති බවද පසක් කලෙමි..

හ්ම්ම්ම්ම්...

--------------------------------------------------------------------------

දැන්වීමයි..

යුගයේ ජනප්‍රිය ,

 ශ්‍රී ලාංකික දේශයේ ජනගහනයෙන් අඩකටත් වඩා කියවන

 ප්‍රසිද්ධ

 බ්ලොග් රචකයකුගේ

 බ්ලොග් පෝස්ට් සඳහා චිත්‍ර ඇඳීමට සුදුසුකම් ඇති ඔබ සඳහා මේ ආරාධනාවයි..

ඔබ සඳහා සිත් ගන්නා සුළු පඩියක් ඔබගේ කැමැත්ත පරිදි තෝරා ගත හැක.

තෝරා ගැනීමේ පරීක්ශනය දැන් පැවැත්වේ.

මූලික වටයේ පරීක්ශන සඳහා ඔබගේ වයස සමඟ මෑතකදී ගත් ඡායාරූපයක් පහත ඊ මේලයට එවන්න.

weniwel@gmail.com

පුරුශ පක්ශයේ අයදුම්කරුවන් ඡායරූප එවීම අනවශ්‍ය බව සලකන්න. 

ඔබ විසින් 

"මා දුටු ලියන්නා" 

යන මාතෘකාව යටතේ ක්ෂනිකව අඳිනු ලැබූ චිත්‍රයක් එවීමට කාරුණික වන්න.

-------------------------------------------------------------------

"ඉතින් මචන් උඹ හිතන්නෙ දැන් කවුරුවත් ඕකට චිත්‍ර එවයි කියලද ? 

මේ පෝස්ට් එක කියවූ මා මිතුරු මාගෙන් විමසයි.. 

"බලහන් කවුරුවත් චිත්‍ර නො එව්වොත් උඹ ආපු එව්වා කියලා මොනාද ඊළඟ පෝස්ට් එකේ උඹ පබ්ලිශ් කරන්නෙ?. මන් නම් කියන්නෙ ඔය උඹ විහින් නෝන්ඩි වෙන වැඩක්"

මා සිතද ගතද  කෝපයෙන් වෙව්ලයි..

"පලයන් බන් යන්ඩ උඹ හැම වෙලාවෙම උදැල්ලම තමයි දාන්නෙ කවුරුවත් නො එව්වොත් ද.. කවුරුවත් නො එව්වොත් මොකද කරන්නෙ කියලනෙ උඹ අහන්නෙ ? චිත්‍ර මම්ම අඳිනවා ඇඳලා ඇනොනිමස් එව්වෙ කියලා  චිත්‍ර 10ක් පාලහක් පබ්ලිස් කොරනවා..එහෙම නොකලොත් මන් ලියන්නා නෙවෙයි ඕන්.. 

මොකද  බන් උඹ හිනා වෙන්න ගත්තෙ ? මන් මොනාද දැන් කිව්වෙ ? 

ඈ කියහන්කො .. 

මට මතක නෑ"