http://live.prokhorenko.us/2009_06_01_archive.html
"උඹ කිව්වට බං ඔව්වා කරන්න බයයි. මාට්ටු උනොත් එහෙම වසලා හමාරයි"
"කොහෙ මාට්ටු වෙන්නද බං උඹලට සල්ලි නැද්ද ඔය ලොකු හෝටලේකට යන්ඩ ?"
"සල්ලි නම් අවුලක් නෑ. අරයා දැනටමත් මොනාට හරි සැක කරලයි ඉන්නෙ ආව ගිය තැන් ගැන හරියට ප්රශ්ණ අහනවා ගිහින් ආවහම"
"හරි ඉතින් උඹේ කැරැට්ටුවත් එච්චරම හොඳ නෑනෙ"
"හරි බං ඒ ඒ කාලෙනෙ..දැන් බැඳලා හින්දා බෑ"
"බැඳලා කියලා වෙනසක් නෑ බං උඹ ඔච්චර සීරියස් වෙන්ඩ යන්ඩ එපා"
"ඔය බැඳපු එව්වන්ගෙ පවුල් කඩන්නෙ නැතුව හිටහන්"
අපේ සෙට් එකේ යාළුවො දෙන්නගේ කතාව අහන් ඉඳලා අහන් ඉඳලා මං අන්තිමේ කතාවට හොම්බ දැම්මා. අතීතයේ කරපු කොටු පැනිල්ල ගැන කියවා කියවා හිටිය අපි පහු ගිය කාලෙ බැන්ඳ සබා ට සෙට් වෙච්ච එකක් ගැනයි කතා කර කර හිටියෙ..ඌට ආසයි බයයි සීන් එකක් තියෙන්නෙ. පේරා සබාගෙ බය නැති කරන්ඩ දඟලනවා.
"බය නම් නිකං හිටහන් . උඹ බයෙන් බයෙන් කරන්න යන එක ගෙදරට මාට්ටු වෙනවා අනිවාර්යෙන්ම "
මං සබාට අන්තිම අවවාදෙ දුන්නා.
"උඹ ඕක ස්ටාර් (Star) හෝටලේකට අරන් ගිහින් ඩෝන්ට් ඩිස්ටර්බ් (Dont Disturb) බෝඩ් එක දාගෙන කාමරේ හිටහන් ආයි මොන යකෙක්වත් උඹලට ඩිස්ටර්බ් කරන්න එන්නෙ නෑ"
මට හිනා ගියේ බකස් ගාලා..
"ඇයි උඹ හිනා වෙන්නෙ ?"
"අනේ ඔය බෝඩ් කෙයාර් (care) කරන්නෙ කවුද බන් මේ ලංකාවෙ ? "
"උඹ හිතන්නෙ එහෙමද ?"
"ඇයි උඹ හිතන්නෙ වෙන විදියකටද ?"
හැමදාමත් මගේ මතයට විරුද්ධ මතයක් දරන පේරා මගෙන් ඇහුවෙ උපහාසයට වගේ.. උපහාසයට වගේ කියලා එක පාරටම හිතුනට එහෙම නෑ ඒ උගේ හැටි..අපි දෙන්නගේ විරුද්ධ මතයන් අපි දෙන්නා දරා ගෙන හිටියට ඒක අපේ මිතුරුකමට කවදාවත් බාධාවක් උනේ නෑ.
"එහෙනම් මචන් උඹලා දන්නෙ නෑ ඔය බෝඩ් එකේ වටිනාකම සිරාවටම"
"ඇත්තටම දන්නෙ නෑ පේරා කියපන්කො"
ඒ ගමන සබා බොහොම කුතුහලෙන් ඇහුවා.
ඕනිම හෝටලේක දොරේ එල්ලන්න ඔය බෝඩ් එක තියෙනවා දැකලා තියෙනවා උනත් එච්චරටම ඔය ගැන සීරියස් වට මමත් කවදාවත් හිතලා තිබ්බෙ නෑ.
"ලංකාවෙ කොහොම කෙරෙනවද මන්දා පිටරටවල් වල නම් මේ බෝඩ් එක හෝලි (Holy) බෝඩ් එකක් විදියට සලකන්නෙ. මේ බෝඩ් එක දාලා තිබ්බොත් ආයි පොලීසිය හැර කිසිම කෙනෙක් ඩිස්ටර්බ් (disturb) කරන්නෙ නෑ"
"එහෙමද ?"
"අහපන්කො මේ කතාව මේක උනේ මම අහලා තියෙන විදියට වියානා වල..."
අපි දෙන්නත් පේරාගෙ ලෝක සංචාරවල දැනුමින් එන කතාවකට ඇහුන්කන් දෙන්න කන් හතරම ඒ පැත්තට යොමු කලා.
"හස්බන්ඩ් ( Husband )වියානා වල සංචාරයකට ගිහින් ඉන්න අතරෙදි එයාගෙ වයිෆ්ට (Wife) ඕනි උනා මෙසේජ් (message) එකක් දෙන්න. අද වගේ මොබයිල් ෆෝන් නැති එච්චර ෆේමස් නැති කාලෙ එයා කලේ හස්බන්ඩා නැවතිලා හිටි හෝටලේ රිසෙප්සන් (Reception) එකට පණිවිඩයක් තිබ්බා. ඊට ටික වෙලාවකට පස්සෙ එයා ආයි කථා කලාහෝටලේ රිසෙප්සන් එකට"
"මිනිහට පණිවිඩේ ලැබිලා ?"
අපි දෙන්නම කතාවට පොඩි සප් එකක් දුන්නෙ හිස් වෙච්ච වීදුරු දෙක ආයි පුරවා ගන්න ගමන්මයි...
"රිසෙප්සන් එකෙන් කීවා සොරි මැඩම් මහත්තයගෙ කාමරේ ඩෝන්ට් ඩිස්ටර්බ් කියලා බෝඩ් එක දාලා තියෙන්නෙ ඒ නිසා අපිට පණිවිඩේ දෙන්න විදියක් නෑ කියලා"
"සිංහලෙන්ද කීවෙ ?"
"නෑ !@@#$%^&&***(&* එකෙන්.."
"හරි හරි උඹ කියහන් බන් ඔය කතාව !"
සබා ආයිමත් පේරව නිව්වා..මොන වැදගත් කතාවක් ගියත් ඕකට මොනා හරි උදැල්ලක් නොදැම්මොත් ඉතින් අපිටත් නින්ද යන්නෙම නෑ..මේක මට එන්නෙ උත්පත්තියෙන්ම වෙන්න ඕනි.
"ඔහොම දවස් දෙකක් යනකම්ම මෙසේජ් තියපු වයිෆ් අන්තිමේ පොලීසියත් එක්කම හෝටලේට ආවා. එතකොටත් මිනිහා කාමරේ ඩෝන්ට් ඩිස්ටර්බ් බෝඩ් එක දාගෙන හිටියෙ. පොලීසියෙන් කාමරෙ ඇරියා"
"මිනිහා මාට්ටු උනා වෙන කෙනෙක් එක්ක ඉඳලා ???"
මටත් ඉවසන්නම බැරි තැන ඇහුවා,
"නෑ බන් මිනිහා කාමරේම මැරිලා වැටිලා හිටියා.."
"හරි දැන් ඔය කට වහ ගනින් ඕකට මැස්සො රිංගයි"
"මිනිහා මැරිලා තියෙන්නෙ හාට් ඇටෑක් එකකින්..දවස් දෙකකට කලින්.
වයිෆ් හෝටලේට නඩුවක් දැම්මා තමන් මුලින්ම හෝටලේට කථා කරපු දවසේ කාමරේ ඇරලා බැලුව නම් තමන්ගේ සුවාමිපුරුෂයා අදටත් ජීවත් වෙනවා කියලා"
"ඇත්තනෙ බන් හෝටලෙ උන්ගෙ වැරැද්ද නිසයි මිනිහා මැරුනෙ ගෑණිට හොඳ වන්දියක් ගන්න පුළුවන් වෙන්න ඇති.."
ඒ සැරේ මැදට පැන්නෙ සබා,
"නෑ අධිකරණය තීරණය කලේ ඩෝන්ට් ඩිස්ටර්බ් බෝඩ් එකට ගරු කරපු හෝටලෙ නිවැරදියි කියලයි.."
අපේ ලංකාවෙ මේ නීතිය ක්රියාත්මක වෙන්නෙ කොහොමද සහ නීති පරිචයේ මේ වගේ දේවල් වෙලා තියෙනවද කියන එක නම් මම නොදනිමි. නමුත් අපේ දේශකයා දැන් බ්ලොග් වර්ජනය අතෑරලා නම් අහ ගන්න පුළුවන්.
එහෙම නැත්නම් ඔහොම හෝටල් වලට ගිය අයත් දන්නවා ඇති..
අපේ සුහද හමුවේ කතාව කොහොම පටන් ගත්තත් අන්තිමේ ඉවර වෙන කොට සබා තීරණය කරලා තිබ්බා බඳින්න කලින් ගත කරපු තමන්ගේ සල්ලාල ජීවිතේ නැවත පටන් ගන්නෙ නෑ කියලා. උගේ ජීවිතේ අකුරක් නෑරම දැනන් හිටි කීප දෙනාගෙන් දෙන්නෙක් වෙච්ච මමයි පේරයි දෙන්නම ඒකට සුබ පැතුවෙ බොක්කෙන්මයි..
බඳින්න ඉස්සර වෙලා කොහොම හිටියත් බැන්ඳට පස්සෙ වෙන්න ඕනි මෙහෙම තමයි සත්තකින්ම !