සැදැහැ සිතින්..

සුදුම සුද හැඳ ගත් බහුතරයක් මහළු වියේ මෙන්ම සුළුතරයක් තරුණ හා ළමා ළපැටියන්ද දෑස පෙනෙන මානයට යනතෙක්ම පේළි දෙකකට සෑදී සෙමින් සෙමින් ඉදිරියට ඇදේ. ගැඹුරු හඬින් වූවද සිතට ශාන්ත හැඟුමක් එක් කරන නමුත් විදෙස් ඌරුවකින් බුදුන් දහම් සඟුන් සරණ යන ගාථා සමුච්චය සවනත වැකේ. ඉදිරියේ පැනවූ අසුන් මෙන්ම බිම එලාගත් පැදුරු, ඉටිකොළ මත හිඳ ගෙන දෑත් එක් කර ගෙන මහාත්වූ ශාන්තියකින් යුක්තව විටෙක් අහස බලමින්ද විටෙක ඉදිරියේ වූ පිළිම වහන්සේ දෙස බලමින්ද යමක් මුමුණන මහා පිරිසකි. සියල්ලන්ගේම දෑස් යම් බලාපොරොත්තුවක ආලෝකයකින් දිදුලයි. සිත ශාන්තියෙන් යුතු බව සියළුම ඉරියව් වලින් ප්‍රකට කෙරේ. 

ලොව පාශාණයකින් කරන ලද විශාලම බුදු පිළිමය මේ දිනවල එළඹෙන 19 වනදා තෙක්  BMICH හි ප්‍රදර්ශනය කෙරෙන අතර ඉහත කී දෑ මා නිරීක්ශනය කලේ එහිදීය.

ජේඩ් පාශාණයෙන් නිමවූ මෙය විශ්ව සාමය සඳහා කෙරෙන බවක් කියැවේ. 

විශ්ව සාමය සඳහා නම් කලයුත්තේ බලය පිළිබඳ රට රටවල නායකත්වයේ සහ ජාතියේ තිබෙන කෑදරකම නැති කිරීම විනා මෙවන් පිළිමයක් සමඟ පන්සලක් තැනීමද යන්න මගේ මෝඩ මොළයට පැමිණියත් හැකි ඉක්මනින් වට පිට බැලුවේ එය කාට හෝ දැනී මාගේ හොම්බ තැලීමට පැමිනෙන්නේදැයි කියාය..

මා හට මෙය කරවන අය පිළිබඳ  උපේක්ෂාව  හැර කිසිදු හැඟීමක් නොමැති නිසා මාගේ සිතට නැගෙන සිතුවිලි සියල්ල යටපත් කර ගනිමින් මද වෙලාවක් එතැන රැඳුනෙමි.

පහු ගිය දින කීපය පුරාවටම ලංකාව දසතින් ලක්ශ ගනනක් බැතිමතුන් මෙය බලා වන්දනාමාන කර ගැනීමට පැමිනෙන්නට ඇත. 
ජේඩ් පාශාණය වාසනාව සෞභාග්‍ය කැන්දන පාශානයක් ලෙස පැළඳීමට යොදා ගන්නා බව මා දන්නේ මා හටද ලැබී ඉඳ හිට පළඳින මාලය නිසාය. 

මා තවත් හොඳින් නිරීක්ශනය කලෙමි. සැමට පොදු වූයේ සුදුවත පමණි. 
එක් වයසක නෝනා මහත්මියෙක් මහත් ශෝකයෙන් මෙන් තමා සමඟ පැමිනි තරුණිය අමතයි. 

"උඹ නොවෙන්න මමත් දමන් එනවා මගේ පවුම් පහේ මාලෙ.. බලහන් අනිත් මිනිස්සු අතකර වැහෙන්ඩ රත්තරන් පොරවන් ඇවිත් ..මන් විතරයි මෙතන මොකාද වගේ අත කර පාළුවෙන් ඇවිත්.."

ඔවුන් දෙදෙනා මාගේ මානයෙන් ඉවත් වෙයි..මා නැවතත් බැලුවෙමි. ..
සැමටම පොදු සුදු වත පමණි..ස්වර්ණාභරන තරඟයක්දෝහෝයි මට සිතුනි. 
සුළුතරයක් පමණක් ඉතා චාම්ව සිටිනු පෙනේ. 

මා හට නැගෙන සිනහව මෙම පරිසරයට නොගැලපෙන බැවින් මා ඉක්මනින් මෙයි ඉවතට ඇඳුනෙමි.

මේ සියල්ලම හරි හෝ වැරදි යැයි කියන්නට මට නොහැකිය. මන්ද යත් මේ පිළිබඳව යම් විනිශ්චයකට එළඹෙන්නට තරම් මා පරිපූර්න අයකු නොවන නිසාත් එවැනි දේතුලින් හිස හා හිත පුරවා අනීවාරතේ දුක් විස්සෝප වනවාට වඩා උපේක්ශා සහගත හැඟීමකින් සිත් පුරවා ගැනීම මා සෑමවිටම ප්‍රිය කරන නිසා වනට පුළුවන. අපද කය දුබලවී සිත එඩි බිඳෙන විට කුමක් කරයිද යන්න ගැන කීමට කා හටත් නොහැකිය. 
සියළුම සැදැහැවතුන් පාහේ තම පොකැට්ටුව ඇද තමන් සතු මුදල් ප්‍රතිමාවට පූජා කරන අතර අසල පින් පෙට්ටියක්ද විශ්ව ශාන්ති බුද්ධ මන්දිරයක් සෑදීමට දායක වීමේ කර්තව්‍යක්ද , සමරු මිලදී ගත හැකි කඩ පෙලක්ද දඹදිව සංචාරයන්ට ලියා පදිංචි වන අයට වට්ටම් සහිතව ලබා දෙන මිල ගණන්ද පසෙකින් වේ. 

මාද පොකැට්ටුව හැර රුපියල් සියයේ කොල හතර අතර වූ පනහේ කොලය අසල වූ පෙට්ටියට එබුවේ උතුරා යන ශාන්තියකිනි.
තරුණ මදයෙන් ( තරුණ ??? ) මත් ව මෙහි වන්නේ ලේසියෙන් විකුනන්නට හැකි ශ්‍රද්ධාව ලෙසටම මාකට් කිරීම නොවේදැයි මාගේ මෝහයෙන් පිරුණු සිතට නැගෙන සිතුවිලි නැවතත් මර්ධනය කර ගත්තෙමි. 

මාද බොහෝ අය මෙන් මෙම විශ්ව  සාමය සඳා වූ ජේඩ් බුද්ධ ප්‍රතිමාව් වැඳ පුදා ගතිමි යන මහත් වූ ප්‍රමෝදජනක සිතුවිල්ල සමඟින් කාලය ගත කරමි. 

ලෝභ දෝශ, මෝහ දුරලා සිත, කය, වචනය සංවර කර සම්මා දිට්ඨියෙන් අරඹා සම්මා සමාධියෙන් යුක්තව නිවන් දක්නා ගමනක් පිළිබඳව මද දැනුමක් ඇති මාගේ පෘතග්ජන සිතුවිලි වලින් යමෙකුගේ සිත රිදුනේ නම් ඒ පිළිබඳ කමත්වා !

පැමිණ වන්දනාමාන කිරීමට නොහැකි බැතිමතුන් මෙම ඡායාරූපවලින් වත් සිත සනහා ගනිත්වා..