සංනිවේදනය..

අද දවස (සෙනසුරාදා 29 ) ඇතුලත මේ වෙනකොට මට ෆෝන් කෝල් 21 ආවා. සාමාන්‍යයෙන් සිකුරාදාට වෙනදට වඩා ෆෝන් කෝල් එනව නම් තමා..ඒ ඉතින් ඔය පොඩි පහේ පාටි වගේ එව්වටම තමයි. ඒත් මේ කෝල් එන්න ගත්තෙ උදේ 8 විතර ඉඳන්.
මේ හැම කෝල් එකකම අඩංගු වෙලා තිබ්බෙ මෙන්න මේ වගේ අන්තර්ගතයක්ම තමයි.


"මචන් මොකද උනේ බන් උඹට තුවාලද ? හොඳටම අමාරුද ?"


"ඇයි බන් මන් මේ ඉන්නෙ හොඳට .. කිසිම තුවාලයක් නෑ. ඇයි එහෙම ඇහුවෙ?"


"මචන්  සංකයා කීවනේ උඹ වැටිලා හොඳටම තුවාලයි.. අද ඔෆිස් යන්නෙත් නැති වෙයි කියලා. මන් මේ ගත්තෙ උඹට කොහොමද අහන්න"


"ඌට පිස්සු වෙන්න ඇති. ගිය සතියෙ සිකුරාදයින් පස්සෙ මට ඌව හම්බ උනෙත් නෑ"


"ඇයි බන් ඌ එහෙම නම් එහෙම කියන්නෙ ? අද අප්‍රේල් පළවෙනිදාත් නොවෙච්චි කොට"


"මන් දන්නෙ නෑ බන්ස් උඹලව අන්දවන්න වෙන්න ඇති."


ඔය වගේ මට තුවාලද කියලා සැප සනීප බලන්න කෝල් දෙක තුනක්ම එනකොට මන් සංකයට ගත්තා කෝල් එකක් ඇයි එහෙම කීවෙ අහලා බලන්න වැඩක් නෑ ෆෝන් එකෙන් කිසිම චාරයක් නොමැත කියලා තමයි ආන්සර් එක එන්නෙ.. ඊළඟ කෝල් දෙක ආපුවහම මන් හොඳටම ස්ථීර කර ගත්තා මේ ලණුව දීලා තියෙන්නෙ සංකයගෙන්ම තමා කියලා. SMS දෙක තුනක් දැම්මත් ඒවා නම් ඩිලිවරි උනාට මට කෝල් කරන්න බෑ.. චාරයක් නොමැත තමයි !අපි සැරින් සැරේ ඔය වගේ ලණු දීලා අතල් ගන්න සෙට් එකේ නිසා මන් ඔය කාරනෙ පස්සෙන් පහු එලෙව්වෙ නෑ.. ආයි සෙට් වෙච්ච දවසක අහ ගන්න බැරියැ කියලයි හිටියෙ..


"මොකද්ද හු** අර මන් ගැන කීව අවලම් කතාව ඊයෙ කීදෙනෙක් නම් කතා කරාද ? හරියටම 21 දෙනෙක් කතා කලා. ඒ මදිවට උඹ ඊයෙ දවසෙම ෆෝන් එකත් ඔෆ් කරන් හිටියෙ. කොලොත් කොරන්නෙ ඔය වගෙ හු** වැඩක්ම තමයි."


මන් අද උදේ නවයට විතර නැගිට්ට ගමන්ම රින්ග්ස් යන සංකයගේ  ෆෝන් එක උස්සපු ගමන්ම බැන බැන ගෙන ගියේ ඊයෙ වෙච්ච සිද්ධියෙ නෝන්ඩියටත් එක්කම වගේ ඊට ඉස්සෙල්ලා මන් කරපු මගෝඩි වැඩේට මූ මටත් බැන්නෙ ඔය තාලෙන්ම වෙච්ච නිසාමයි.තව විනාඩි භාගයක් විතර ගියා..


ඊළඟට ඇහිච්ච සද්දෙන් තාම ඇඳෙන්වත් බැහැලා හිටියෙ නැති මහා චූ බරකුත් තියන් හිටි මට ඇඳේම චූ නොගියා විතරයි. මන් බාත් රූම් එකට නොගිහින් ටිකක් වෙලා හිටියෙත් ඉතින් ඔය උදේ පාන්දරම සියළුම පිරිමින්ට තියෙන ප්‍රශ්ණ පොඩ්ඩක් බැහැලා යනකන්.. සේරම බැස්සා හුටුශ් ගාලා ෆෝන් එක දිගේ ආපු කටහඬ එක්කම.


"අනේ ලියන්නා පුතා නේද ? පුතේ මේ අපේ සංක පුතා ෆෝන් එක දාලා ගිහින් පුතාවත් දන්නවද ගියේ කොහෙද කියලා"


ඒ සංකගේ ආච්චිගෙ කටහඬ..හත් දෙයියනේ මන් කොහොමද ආයි ඒ අවුරුදු අසූවක් විතර වෙච්ච මනුස්සයගේ මූන වත් බලන්නෙ. අමාරුම වෙලාවකදි ඉස්සරහට එන නුවන ආවෙ ඔය වෙලාවෙ තමයි.


"නෑ ලියන්නා නෙවෙයි. සොරි , රෝන්ග් නම්බර්"


මන් ටුක් ගාලා ෆෝන් එක තිබ්බා.
ඊළඟ තත්පරේ ආයි එනවා කෝල් එක සංකගෙන්..ඒ සැරේ නම් ඌම තමයි.


"සොරි රෝන්ග් නම්බර්"


කිය කියා මූ හින කනවා. මුගෙ ආච්චිගේ හිනාවයි, අම්මා ගෙයි නංගිගෙයි හිනාවයි බෑක්ග්‍රවුන්ඩ් එකෙන් ඇහෙනවා


"මොකද්ද බන් කරන්නෙ ? දැන් උඹලගෙ ආච්චි ඉස්සෙල්ලා ගත්තෙ..අඩෝ මාව අඳුරා ගත්තද මන්දා"


"ආයි මෙතන් උඹ කොවුලා වගේ කුනුහබ්බ කියන්නෙ එහෙම නෑ ඕන්.. මන් ස්පීකර් ෆෝන් දාලයි තියෙන්නෙ"


"එතකොට ඉස්සෙල්ලා ආච්චිමද ෆෝන් කෝල් එක ගත්තෙ. විලි ලැජ්ජාවයි යකෝ"


"නෑ උඹ කුනුහබ්බ කියනකොට මන් අහන් ඉඳලා ආන්සර් කරන්න ආච්චිට දුන්නෙ"


"මට ඇහුනා මට ඇහුනා "


බෑක්ග්‍රවුන්ඩ් එකේ සංකයගෙ නංගි බෙරිහන් දෙනවා.


"උඹ ෆෝන් එක අරන් ඔතනින් එලියට වරෙන්කො.. මන් නැත්නම් තියනවා කෝල් එක"


"මොකද්ද බන් උඹ ඊයෙ කල කුජීත වැඩේ"


"ආයි කියපන් කුනුහරුප ටිකක්.. දැන් මට විතරයි ඇහෙන්නෙ"


"හම්බ උනහම කියන්ඩ ඉතුරු කරගන්නම්"


"මතකද උඹයි මමයි එදා කමියුනිකේශන් ගැන තර්ක කරද්දි උඹ කිව්වා"


"මට මතක නෑ බන්"


"උඹ තර්ක කලේ පණිඩිඩයක් අහන් ඉන්න එකා හරියට අහන් ඉන්නවා.. ඊට පස්සෙ ඌට ඕනි විදියට ඒක ඩිෆයින් කර ගන්නෙ කියලා"


"ඔව් ඔව්  ඒක තමයි ඇත්ත"



"මගේ තර්කෙ උනේ කියන පණිවීඩේ හරියට අහන්නෙම නෑ කියලනෙ"


"ඔව්"


"හරි මන් යාළුවො 25කට කතා කරලා කීවා ඊයෙ උදේම මෙන්න මෙහෙම..මචන් ලියන්නා මාලලලලල වැටිලා අතපය හොඳටම තුවාල වෙලා දන්නෙ නැද්ද කියලා"


"මාලලලල මොකද්ද බන් ඒ වචනෙ හරියට පැහැදිලි නෑනෙ සිග්නල් අඩුද කොහෙද ?"


"නෑ මන් කෝමත් කීවෙ ඒ වචනෙ පොඩ්ඩක් බ්ලර්ඩ් කරලා..කිව්ව එවුන්ගෙන් හතර දෙනයි මොකද්ද ඒ වචනෙ කියලා ආයි හරියටම ඇහුවෙ අනිත් 21 දෙනාම හරි මචන් මන් එහෙනම් කෝල් එකක් දමලා විස්තර අහන්නම් කියලා ෆෝන් එක තිබ්බා.. "


"ඉතින් මොකද්ද හුන්න්සගිරියො ඒ පැහැදිලිව කිව්වෙ නැති වචනෙ"


"ඒකෙන් කියන්නෙ මගේ තර්කෙ හරි. අපි සන්නිවේදනයෙදි පණිවිඩයක් දෙනකොට ඒක හරියටම අහන් ඉන්නෙ නෑ කියන එක"


"මොකද්ද අර වචනෙ?"


"මන් කීවෙ ලියන්නා මානසිකව වැටිලා අත පය හොඳටම තුවාල වෙලා කියලයි"


"!@@@@#$%%$^&*(*^%$#"