පිස්සු හැදෙන සඳ...

දඩ බඩාස්...
ගාන සද්දෙකින් මාව එකපාරටම ඇහැරුනත් එක පාරටම හිතා ගන්ඩ බැරි උනා මොකද්ද ඒ සද්දෙ කියලා නම්. ඊළඟ ක්ශනයේදී මගේ හිත කීවෙ අර පාහර මීයා ආයි ඇවිත් ..අයියෝ මගේ මේ වෙනකම් කපලා ගිය ඇඳුම් ටිකයි..පොත් පත් ටිකයි..අඳුරේම නැගිටලා අතපතා ගාලා ලයිට් ස්විච් එක දමන ගමන්ම මන් ළඟ තිබ්බ කොස්ස අතට ගත්තා. මේ යකා මෙච්චර පෙරලි කරන්නෙ මගේ අනිත් කාමරෙ. ඒකෙ දොර අරින කොටමත් ඌ ආරක්ශිත පියවර අරන් ඌ හැමදාම හැන්ගෙන තැනට ගිහින්...


මාව ඇහැරෙව්ව එකේ කේන්තියත් එක්කම ඒ කාමරෙ ලයිට් එක නිමලා ආයි නිදිය ගන්න කාමරේට යන්න ගියත් පිරිලා තිබ්බ තව අවශ්‍යතාවයකින් නිදහස් වෙන්න මන් ආයිමත් ගෙයින් පිටත තිබ්බ නාන කාමරය වෙතට ගියා. ඉස්සෙල්ලා දවසෙ සුට්ටක් වෙන්න පානය කරපු මධු විතේ බලපෑම තාම ඔළුවෙ ..යන්තම් ඔළුව රිදෙනවා. ඔව් පෝය දවසෙ බිව්වහම පව වැඩිලු..ආච්චි කීවෙ නම් මාමලා බීලා ආපු දවසට මාව ඔඩොක්කුවට අරන් ආදරණීය විදියට ඔළුව ආත ගාන ගමන්..ඒ වගේම බොන අය අපායට ගියහම කටේ ලෝදිය වක්කරනවා කියලා කියන ගමන්මයි.. පවක්ය..කියන අදහස ඔළුවෙ තිබ්බත් සොඳුරු මිත්‍රයෙක් ආපු වෙලාවක ඔහුත් එක්ක දොඩමළු වෙන්න..පොඩ්ඩක් බොන මදු විතෙන් ඇරඹෙන කතා බහ කොයි තරම් නම් සොඳුරු ඉසව්වන්ට ඇදිලා යනවද කියලා අපිට සීමා මායිම් පනවන්න බෑ..හමුව පුරාවටම කතා කලේ අහල පහලම වෙච්ච සොඳුරු මල් කැකුලක් තලා දමලා ඈව මරා දමපු නරුමයො හතර දෙනෙක් ගැන උනත්..තාම පොඩියක් ඔළුව රිදෙනවා සහ කැරකෙනවා හැඟීම නිසා ඔන්න ඔහේ උණුවට ප්ලේන්ටියක්ම බීලා නිදා ගන්ඩ ඕනියි කියලා හිතුවෙ නාන කාමරයේ ලයිට් එක නිවන ගමන්මයි..මන් නිදන පුන්චි නවාතැනේ මිදුල හරහා යන්ඩ වෙච්ච නාන කාමරය..ආපහු එනකොට හොඳට නිදා ගෙන හිටපු ලැසීත් ඔළුව ඔසවලා බලලා මාත් එක්ක නැට්ට වනලා හිනා වෙනවා..තාම නිදිමතයි..අතපය දිග ඇරලා..ඔළුව උස්සලා මන් හිතේ හැටියට ඈනුමක් ඇරියේ මගේම වාසනාවකට..


හඳ මෝදුවීගෙන එන දවස් වල මෝදුවී ගෙන එන පිස්සුව පුන් පෝ දාට උච්ච වෙනවළු..පිස්සු හැදෙන සඳ..අඹ ගහේ අතු රිකිලි අස්සෙන් මගේ නෙත් මානයට අහු වෙච්ච සඳ කැරලි නිසා මන් ඒ ක්ෂනයකින් පිස්සු හැදුනා කීවොත් නම් බොරුවක් නෙවෙයි.අහල පහල වලාකුළු කැටි කීපයක්ම තිබ්බත් මෙන්න ඈ මා එක්ක මුව පුරා හිනා වෙනවා.. අනේ වළාකුළු අතරෙ හැංගිලා යන්න නම් එපා..මන් හිතින් ආයාචනා කරමින්ම කාමරේට ආයිමත් දිව්වා..දුවපු වේගෙට බාගෙට වහලා තිබ්බ දොරේ හැන්ඩ්ල් එකේ පැටලිච්ච සරම නිසා බෙල්ල කඩා ගන්න ගියා උනත් ඊට වඩා හදිසියක් මට තිබ්බෙ..තුන් පාදය සහ මගේ ආදරණීය කැමරාව අරන් අඹ අතු රිකිලි..පොල් අතු ..දිවුල් ගහේ සිහින් කොල අතරින් බේරිලා මාව හොයන් එන සුමුදු සඳ රැස් අල්ල ගන්න මන් පැයක් විතරම දත කෑවා..දන්න සේරම ශිල්ප ක්‍රම දාල සේරම දමලත් අල්ල ගත්ත ඈගේ සඳ රැස් ඔන්න මන් මගේ සහෘදයො එක්ක බෙදා ගන්නයි හිතුවෙ

මේ ෆොටෝ ටික ගනිද්දි වෙලාව අද (04) උදේ පාන්දර හතර හමාරයි..


..ආයි ආයි ෆොටෝ ටික බලද්දිත් හිතුවෙ සඳ කුමාරිය මිනිස්සු පිස්සු වට්ටන එක ගැන පොඩ්ඩක්වත් පුදුම වෙන්න ඕනි නැහැයි කියලයි..අල්ල ගන්ඩ බැරි තරමක දුරකින් ඉඳන්..ලස්සනට හිනා වෙවී ඉන්න ඈ ගැන හිතන කොට එච්චර වෙලා තිබ්බ නිදි මත කොහේ ගිහින්ද මන්දා ? ආයි මොකටද ප්ලේන්ටි ? ආයි කාමරේට ආපු මන් බැලුවෙ මීයා රිංගපු උගේ ප්‍රියතම සැඟෙවෙන තැන දිහා..කිසිම හැලහොල්මනක් නෑ..එලියට ඇදලා අරන් චීස් කෑල්ලක් කටෙ ඔබන්න තිබ්බනම් කියලා නොහිතුනාමත් නෙවෙයි..


සතියෙ මැද දවසක එන නිවාඩුවක් උනත් මට නිවාඩු තියෙන්නෙ ඉරිදා විතරක් නිසා..කවදා ලැබෙන නිවාඩුවක් උනත් මගේ හිත රැවටෙනවා අද ඉරිදාය කියල..අයියෝ ඊයෙ ඉරිදා නම්..මට ලොකු අමතක වීමක් උනා කියන පසුතැවීල්ලත් එක්කම..ආයිමත් මතක් උනා ආ...ඊයෙ බදාදානෙ කියලා..ඔන්ලයින් චැට් එකකදි එක දවසක සිහින මල්ලි කීවා...මට මතක නෑ මොන පෝස්ට් එක ගැනද එයා කීවෙ කියලා..මගේ ඒ පෝස්ට් එක කියවද්දි මල්ලිට මතක් උනේ රෑ ඉරපාන කියලා..මන් ලියන රටාව ඒක කරන බන්ධුල අයියගේ වගෙයි කියලයි කීවෙ..මන් කීවා පිස්සු කියවන්න එපා මල්ලි..මන් කොහෙද එච්චර ශ්‍රේෂ්ඨ..ඉස්තරම් විදියට ලියන්නෙ කියලා..ඒ තරම් ගේය පදවැල් රචකයකුගේ පා දූවිල්ලක් තරමෙවත් ලිවීමෙ හැකියාවක් මට තියෙනවා කියලා මන් හිතන්නෙ නම් නෑ.. ඒත් ඒ තරමට ලියන්න පුළුවන් නම්...කොයිතරම් හොඳද කියලා නම් හිතුව වාර ගාන අනන්තයි. හැමදාම රෑ ඉරපාන අහන මන් සමහර විට ඒක කොපි කරනවා වෙන්න පුළුවන්. කමක් නෑ..බැරි කමට හොඳ දෙයක්නෙ කොපි කරන්නෙ..ඒකට කවුරුවත් අමනාප වෙන එකක් නෑ..ඉතින් ඉරිදාකට මට අමතක වෙන්න පුළුවන් නරකම දේ තමයි හවස හතේ ඉඳන් ගෙදර ඉන්න බැරි වීම තමයි..ඩීවීසී, අන්තර්ජාලය , රූපවාහිනිය අතරෙ අතරමං වෙලා හිටි මාව ආයිමත් රේඩියෝ වැඩසටහන් වලට ආශක්ත කලේ රෑ ඉරපාන කීවොත් බොරුවක් නම් නෙවෙයි..වෙළඳ පරමාර්ථ තියෙන මාධ්‍ය ආයතන වල අනික් වැඩසටහන් ගැන කොයිතරම් විවේචන තිබ්බත් ..හොඳ දේ අනිවා හොඳයි..


මේ පෝස්ට් එක දමන එක ගැන මගේ හිත මට හොඳටෝම දොස් කියනවා.. හැමෝම බලන් ඉන්නෙ අර නිශාවර ජායාරූප ගන්න ගිහින් මට උනේ මොකද්ද කියලා කියවන්නයි..ඒ අස්සෙ මේ මොකද්ද මේ කියලා සමහරෙක් අමනාප වෙන්න බැරි නෑ.. ඔය පොඩි පොඩි සොඳුරු අමනාපයන්..වැඩි කාලයක් තියෙන එකකුත් නෑ...මාව සාඪාරනීකරනය කරන්න මන් මටම කියා ගත්තා..සිකුරාදා හවස් වෙනකොට අනිවාරයෙන්ම ඒ කතාව දමන්න ඕනි කියලා මටම ස්තීර කර ගත්ත මම මවුස් පොයින්ටර් එක Publish කියන බට්න් එක ළඟ අරන් ගියා...