එසේනම් දුක් වන්නෙ කුමකටද ?

සමුගනිමි...
සයිබර් අවකාශයෙන්
සදහටම නොවෙන මුත්..
යම් නිශ්චිත කාලයකට..

මා වෙනුවෙන්..
මගේ නිර්මාණයන් වෙනුවෙන්..
ඔබ තැබූ එකම එක් සටහනක් වූවත්
එයම ඊළඟ නිමැවුමට ශක්තියක් වූ බව
කෘතඥපූර්වකව හදවත පතුලේ තබා ගනිමින්..

ආයිමත් එන්නම් දවසක..
මීටත් වඩා සිතුවිලි ගොන්නක් 
හදවත පතුලේ කැකෑරෙන
කෙටි කතාවක් ලෙසින්
සයිබර් අවකාශයට මුදා හරින්නට




ඇහැ නොගැටෙන විට කමෙන්ටුවක් 
හෝ එයට පිළිතුරක්
සත්තයි ඔබට මා අමතක වන බව..

ඊටත් වඩා සත්තයි
මා නැවත පැමිණෙන විට
ආදරයෙන් වැළඳ ගන්නා බව..

එසේනම් දුක් වන්නේ කුමකටද ?