නැගී ගෙන එන අවජාතක පරිචය...

https://twitter.com/AnonyOps



මට අක්කලා තුන් දෙනයි..ලොකු, මද්දු සහ චූටි අක්කා.

ආච්චිට හොඳට කෑම ජාති, බත්, මාළු වගේම සිංහල කෑම ජාති කැවුම් කොකිස්, අළුව , වැලිතලප උඳුවැල් හදන්න පුළුවන් නිසා අපේ අම්මත් ඒ කාලෙ හොඳම කෑම හදන්නියක්. ලොකු අක්කා අම්මගෙන් කෑම ජාති හදන්න ඉගෙන ගත්තා..පස්සෙන් පහු කාලෙ චූටි අක්කා ලොකු අක්කාගෙන් සහ අම්මගෙන් ඔය වැඩේ අල්ලා ගත්තා. අපිට රහට උයලා දෙනවා වගේම ගමේ ගොඩේ අනිත් තැන් වල උනත් උත්සවයක් , අළුත් අවුරුද්දක් ආවොත් ඔය කැවිලි පෙවිලි හදන්න උදව්වට පදව්වට ලෝබ නැතුව මේ දෙන්නම ගියා.අම්මත් එක්කම..

ඒත් මද්දු අක්කා ???

මේ තුන් දෙනා හදන කෑම ජාති කාලා කාලා බඩ පුරවගෙන නිකන් හිටියෙ නෑ ඔව්වයෙ ඇද පළුදු කියන්න ගත්තා. මුල කාලෙ චූටි අක්කට හොඳටමත් ලොකු අක්කට සුළුවටත් කේන්ති ගියාට පස්සෙන් පහු වෙන කොට ඕක ආයි එච්චර දෙයක් උනේ නෑ.. 

"මද්දු මොනාවත් අඩුවක් කීවෙ නැද්ද?"

කියන ප්‍රශ්ණෙ අහලා නෑ කිව්වොත් විතරක් ඒ ගොල්ලො පොඩ්ඩක් දුක් උනා.

"මොකද මද්දු කන්න නැත්තෙ ලෙඩක් දුකක් වෙලාද මන්දා?"

කියලා ඒ ගොල්ලො දුක් උනා.

මන් නම් මද්දු අක්කට,

"තමුසෙ උයන්නෙත් නෑ..උයන්න උදව් වෙන්නෙත් නෑ..කන්න විතරක් එන්න එපා. ඒ මදිවට මෙතන අඩු පාඩු කියවන්නත් එනවා"

කියලා අම්මා රවද්දි උනත් මූණට කීවා. 

පස්සෙ කාලෙ ඔන්න මද්දු අක්කා කුකරි ක්ලාස් යන්න පටන් ගත්තා. 
අම්මා සහ ලොකු චූටි අක්කව පැත්තකට කරලා මෙන්න මෙයා උයන්න පිහන්න ලොක්කා වෙන්න ගත්තා.

"මට එපා මේ තහඩු වගේ ආප්ප. මට බත් ටිකක් උයලා පොල් සම්බෝලයක් හදලා දෙන්ඩ"

මන් නහයෙන් ඇඬුවා. 

"ඇයි තමුසෙගෙ ප්‍රියතම කෑමනෙ ආප්ප"

"ඔව් ඒත් මද්දු හදන ඒවා කන්න පුළුවන්ද?"

පවුලේ අනිත් අය ඒවා සද්ද නැතුව කෑවා උනත් මට වෙන මොනවා හරි හදලා දුන්නා. 

හොඳට පොල් කිරි දාලා පදම් වෙච්ච පිටියෙන් අම්ම හදන ආප්ප කාල තිබ්බ මට මද්දු බිත්තරයි, හකුරුයි තව එක එක නා නාප්‍රකාර දේවල් දාලා මහා සංකීර්ණ කරලා ආප්ප වල රහ නැත්තටම නැති කරලා දැනෙන රහ මොකද්ද කියලා හරියටම තේරෙන්න කාටවත්ම කියන්න බැරි වෙන්න හදපු ආප්ප මට කොහොමටවත් අප්‍රසන්න උනා..

අවුරුද්දක් විතර දඟලලා ආයිමත් මද්දු කුස්සියෙන් අයින් උනා. හිටියටත් වඩා ගෙදර හදන කෑම වල ගුණ දොස් තදින්ම විවේචනය කර කර තමයි එයා කාලය ගෙව්වෙ. එයා අම්මයි ලොකුයි , චූටියි හදන කෑම වලට ඉරිසියාවෙන් පුපුර පුපුරා හිටියා කිව්වොත් හරි. ඒත් තමනුත් ඒ පවුලෙ නිසා විවේචනය කරනවා හැරෙන්න වෙන මොනවා කරන්නද ?

පස්සෙ කාලයත් එක්ක අක්කලා තුන් දෙනාම බැඳලා පවුලෙන් අයින් උනා..මද්දු අක්කා කසාදෙත් කඩා ගෙන ආයි ගෙදරට ආවා. 

අදටත් එයා ඉන්නෙ අපේ පවුලෙමයි..

අදටත් අපේ අක්කලා හදන කෑම ජාති හැම එකම වැරදි අඩු පාඩු ගම හැම තැනම කියවා කියවා යන එක මිසක් එයාට තාමත් හරි හමන්වට කොකිසක් වත් හදා ගන්න බෑ. 

ඒක ගමේ හැම කෙනාම දන්නවා..වගේම අදටත් ලොකු සහ චූටි අක්කලාගේ හදන කැවිලි පෙවිලි වල ජනප්‍රියතාවය කවදාවත් අඩු වෙලා නෑ. එන්න එන්නම වැඩි වෙනවා මිසක්. 

පහු ගිය අවුරුද්දෙ අම්මා මිය යන්න ඉස්සර වෙලා මද්දු අක්කා නැති තැනක අපි තුන්දෙනාට එයා හංගා ගෙන හිටි රහස කීවා.

"මද්දු අවජාතක ළමෙක්"

ඒ කාලෙ අම්මගෙ ගමේ හිටිය පවුලකින් අනාථ වෙන්න යන ළමෙක් නිසා අපේ අම්මා තත්තා අරන් හදා ගෙන තියෙන්නෙ . ඒත් අදටත් මද්දු අක්කා අපේ පවුලෙම කෙනෙක් විදියට තමයි අපි සලකන්නෙ..

එයාගෙ තමන්ගෙ අඩු පාඩු වහ ගන්න  අනුන්ගෙ අඩු පාඩු කියවා කියවා යන ගති ගුණය එයා අන්තිම හුස්ම හෙලනකම්වත් වෙනස් කර ගන්න එයාට බැරි වෙයි. මොකද එයා හිතා ඉන්නෙ එයා මහ ලොකු සේවයක් කරනවා ඒකෙන් කියලා.

අනේ පව් !

ඇනොනිමස් ඇවිත් බ්ලොග් වලට කුණුහරුප ලිය ලියා ගිහින් අනුන්ගෙ ජීවිත වල අඩු පාඩු කියවා කියවා බ්ලොග් ලියන ස්ත්‍රී හෝ පුරුෂ කියන ලිංග දෙකෙන් එකකටවත් දාන්න බැරි ඇනෝලා....

පව් දෙයියනේ !

ඒ ගොල්ලන්ගෙ ළමයිත් කවදා හරි ඔය වගේම කරයි. මොකද ඔය ජානමය ගති ලක්ෂණ තමයි පරම්පරාවෙන් ඉදිරියට යන්නෙ. 

තමන්ගෙ අවට තියෙන පරිසරයෙන් තමන්ගෙ ජීවිත වලට ලැබෙන ඌණ උත්තේජනය සමබර කර ගන්න කරන මේ වැඩ නිසා කෙටිකාලීනව ඒ ගොල්ලො යම්කිසි වින්දනයක්, තෘප්තියක් ලැබුනත් දිගු කාලීනව ඒ ගොල්ලො ලබන්න යන දේ ගැන හිතන කොට දුකයි. 

ඒ ලියන ළමයි පුදුමයි තමන්ගෙ දෙමව්පියන්ගෙ, සහෝදර සහෝදරියන්ගෙ නැත්නම් තමන්ගෙ ළමයින්ගෙ බිරිඳගෙ ඇස් දෙක දිහා බලලා අවංකෙන්ම හදවතට එකඟව කතා කරලා වැඩ කරනවා කිව්වහම..ඒ ගොල්ලො එක්ක ඉන්නවා කිව්වහම..ඒ කරන වැඩ තමන්ගෙම දෙමව්පියො දන්නවනම් තමන්ගෙ සොහොයුරු සොහොයුරියො දන්නවනම් කොයි තරම් නම් තමන්ව පිළිකුල් කරයිද ? 

ඔවුන් දැන් වපුරනු ලබන දේ ඔවුන් පසු කලෙක නෙලා ගනු ඇත...

ඒ නෙලා ගන්නා විට ඔවුන්ට බොහෝ අසරණ කමක් දැනෙනු ඇත.. එය ඒකාන්තයි..එවිට ඔවුන් ප්‍රමාද වැඩිය.. 

බෞද්ධ, ක්‍රිස්තියානි , මුස්ලිම් හෝ අන්‍යාගමික අළුත් රැල්ලේ ආගමක් නො අදහන කිසිවකු වූවත් මේ සොබා දහම් නීතියෙන් ගැලවෙන්නේ නැත. 

රස්නය පතා ඔබ දල්වන ගින්නට කිසිම පාලනයක් නැත. එය ඔබ දවන කල අප උපේක්ෂා සහගතව බලා සිටින්නෙමු.  ඔය ඔබ දැල්වූ ගින්නයි ඔබව පුළුස්සා දමන්නේ..

මේ  පරිචය තුල  අපිට අව්‍යාජ යහපත් ඇනෝලා කාණ්ඩයද අහිමි වීමේ ඛෙදවාචකයට මුහුණ දීමට සිදුවනු ඇත. නමුත් සැබවින්ම මේ යහපත් ඇනෝ කණ්ඩායම කුමන හෝ නමක් තුලින් පැමිණ තම මහඟු කාර්‍යභාරය ඉටු කරන්නේ නම් එය වඩා වටී.. 

මේ තත්වය මත මා මින් පසු කිසි දිනක ඇනොනිමස් කමෙන්ට් සඳහා මගේ බ්ලොගය තුලින් ඉඩ පහසුකම් සලසා දෙන්නේ නැත. 

ඕනි නමකින් ප්‍රොෆයිල් එකක් හදා ගෙන ඇවිත් කමෙන්ට් කරන එකයි ඇත්තෙ ඒ වගේ කට්ටිය. 


ප.ලි. හොඳින් අවධාරනය කර ඇති පරිදි සහ කීප තැනකම කියා ඇති පරිදි මෙහි අවජාතක ලෙස මා හඳුන්වා ඇත්තේ බ්ලොග් වල කුණුහරුප ලියමින් යන පිරිස බව නැවතත් මෙහි අවධාරනය කරමි. යම් යම් අය මේ කාරණය වෙනත් දිශාවන් ඔස්සේ ගෙන යන බව පෙනේ. 

මා මෙසේ කිරීමට හේතු වූයේ,
පහු ගිය කාල සීමාව තුල මාගේ බ්ලොගය තුල කමෙන්ට් කරන්නට පැමිණෙන පොඩ්ඩි,බින්දි,හිරු, මාරයා , අභීත, ඉන්දික, මාතලන්, කතන්දර වැනි මගේ අතලොස්සක් පමණ වූ පාඨකයන්ගේ කමෙන්ට් වල පිළිතුරු ලෙස කුණුහරුප ලියමින් පුද්ගලික මඩ ප්‍රහාර එල්ල කිරීම බව සලකන්න. එලෙස කල සමහර කමෙන්ට් ස්පෑම් කර ඇති අතර සමහර ඒවා මකා දමා ඇත. ඒවා අයින් කරන්නට පෙර ඔවුන් දකින්නට ඇති බව මා විශ්වාස කරන්නේ පසු කලෙක ඔවුනුත් මගේ බ්ලොග් එකේ කමෙන්ට් කිරීමට මැලි වන බව දුටු නිසාය. 

ජීවිත කාලෙටම දෙපාරකට වඩා හමුවී ඇත්තේ මාරයා සහ අභීත පමණි. අන් අය මට පුද්ගලිකව හමු වී නැත.

ඔබට ඔවුන් හා පුද්ගලික කෝන්තර පිරිමසාගැනීමට තිබුනද මට ඔවුන් මගේ සහෘද කැලයි. ඔබත් එහි සිටී.

ඉහත කී අතලොස්ස හැර කිසිම ඇනොනිමස් අයකු මා බ්ලොගය ලියූ මුල් දිනවල මා දිරිමත් කලේ නැත. 

ඔවුන්ගෙන් පසු මා හා එක්වූ පිරිස අදද මා සමඟය.

හෙට සියල්ල මා හැර ගියද මා දිගටම ලියනු ඇත..

මගේ බ්ලොග් කඩමාල්ලට සිටින්නේ ඉතා සුළු පාඨක පිරිසක් බැවින් ඔවුන් හෝ රැක ගැනීම මගේ අරමුණයි.

බ්ලොග් වල කුණුහරුප වදන් ලියමින් යන්නේ ඔබ නම් මා ඔබට අවජාතක යැයි කියන්නට බිය නැත. එය ඔබගේ දරුවන්ටද යනු ඇත. එය සොබා දම් නීතියයි..

එසේ නොවන ඇනොනිමස් සහෘදය ඔබගේ හිත රිදුනා නම් මට සමාවෙන්න..එය මා ඉල්ලන්නේ හදවතිනි. ඔබගේ ඔය හිත රිදීම මාගේ හිතද රිදීමකි. එය සහෘද බව යැයි මට සිතේ...

මොන දේ උනත් අපි මද්දු අක්කා එයාගෙ ජීවිත කාලය ඉවර වෙනකම්ම ඉතාම ආදරයෙන් බලා ගන්න තීරණය කරලා ඉවරයි. මොකද මද්දු අක්කට දැන් ඉන්නෙ අපි විතරක් නිසා.