ඇනෝ වහපුවහම පට්ට ආතල් !

I know what you’re thinking, ’cause right now I’m thinking the same thing. Actually, I’ve been thinking it ever since I got here: Why oh why didn’t I take the BLUE pill?

මැට්‍රික්ස් චිත්‍රපටියේ මේ දෙබසෙ අවස්ථා සම්බන්ධය බලපු හැම කෙනෙක්ම දන්නවනෙ..

මේ සයිෆර් ඩබල් ගේමක් දෙන්න හදන වෙලාවක ඒක සාධාරනීකරනය කරන්න නියෝට කියන වාක්‍යයක්...

ඔහු වැරදි තේරීමක් කරලා ඒ ගැන පසුතැවෙන අවස්ථාව...

නමුත් ඒ වැරැද්ද නිවැරදි කරන්න ගිහින් ඔහු තමන්ගෙ කණ්ඩායමෙන් බාගයකට වඩා වැඩි පිරිසකගේත් තමන්ගේත් ජීවිත විනාශ කරනවා. නමුත් නියෝව යථාර්ථයට තවස අඩියක් ලං කරන්න ඉවහල් වෙන්නෙත් ඒ කාරණයම තමයි...මේ මඟුල් චිත්‍රපටියෙ කතාවයි..අර අපි වන්දනා ගමනක් යනකොට අතරමඟ දකින දිය ඇල්ලක් උනත් බලන්න යනවා වගේ මගේ බ්ලොග් එකෙත් මන් පොඩියක් දිශානතිය වෙනස් කරලා කරපු ඊට පස්සෙ වෙච්ච විජ්ජුම්බරේ මෙහෙම කියමුකො..

මේ සම්පූර්ණ දර්ශනයම සිද්ධ වෙන්නෙ මෙහෙමයි..

මගේ සමහර පෝස්ට් වල සමහර අය ලියන කමෙන්ට් වලට කුණුහබ්බ ලියන ඇනෝලා එක්කෙනෙක් නැත්නම් දෙන්නෙක් විතර උන්නා නොවැ..නෑ නෑ තාම ඉන්නවා..මමත් දකින දකින සැරේට ඔය කමෙන්ට් මකලා දානවා. සමහර දවස් වල අන්තර්ජංජාලෙ එන්න බැරි වෙන වෙලා වල ඔහෙ දවසෙ හමාරෙ තියෙනවා..දැක්කහම මකනවා...

මන් දැන් කල්පනා කලා ඇයි මේකෙන් මොනාවත් වැඩක් ගන්නෙ නැත්තෙ කියලා..

ලිව්වා පෝස්ට් එකක් නෑ මන් අයින් කරනවා ඇනෝ පහසුකම් මින් පස්සෙ කියලා..අනිත් අයට එහෙම කරන්න කිව්වෙ නැතුවට..නිකන් එහෙම කලොත් ටොප් වගෙ අදහසකුත් දුන්නා...කුණුහබ්බ ලියන එව්වො අවජාතකයො කියලත් කිව්වා. ඒ අයගේ ළමයිත් එහෙම වෙයි කියලත් කිව්වනෙ.. මේ කොමර්ස් කරපු මන් දන්න ලබ්බක් නෑ ඔව්වා ගැන...

එහෙම කියලා බලන් හිටියෙ කොහොමද ? මේන් මෙහෙම...

මම ලියන කෙටි කතා , එදිනෙදා සිද්ධි ෆොටෝ අල්ලපු එව්වා..චිත්‍ර ඇඳපු එව්වා කියවලා ඒ වට කමෙන්ට් කරපු මගේ ආදරණීය පාඨකයො වගේම...එදිනෙදා කමෙන්ට් කරන්නෙ නැති අය උනත් මේ පොස්ට් එකට කමෙන්ට් කරන්න පටන් ගත්තා...ඇනොනිමස් පහසුකම අයින් කරපුවහම..වෙන හොඳ , නරක..ඇද කුද..කළු සුදු..සේරම කිව්වා..ඒ වගේම කුණුහරුප ලියන ඇනෝලට ලැබිය යුතු ප්‍රතිචාරය ලැබුනා.. රත්තරන් අදහස් ටික..

අළුත්ම පෝස්ට් එක මේක උනාට අපේ කතන්දර ශූරීන් මගේ ඊට ඉස්සෙල්ලා ලියලා තිබ්බ පෝස්ට් එකකට දීපු ප්‍රචාරක පටය නිසා මේ පෝස්ට් එක හිට් වෙන්න ගත්තා. හැබැයි මට කලාන්තෙ ඇල්ලුවෙ අපේ ලොකු අයියා ඔව් ඔව් එයා තමයි..එයාගෙ සයිට් එකේ මගේ පෝස්ට් එකෙන් කරන්නෙ ඇනෝලව අයින් කරන්න ගෙනියන මාෆියාවක කොටසක්ය..ඒ නමුත් ඇනෝලා බ්ලොග් ලෝකයෙ මහා වැඩ කන්දරාවක් කලාය කියලා මහා ලොකු පෝස්ට් එකක් ලියලා තිබ්බා..දැක්ක ගමන් කලාන්තෙ හැදුනත් මන් මේ වගේ දෙයක් බලාපොරොත්තු උනා..මන් හිතුවෙ මගේ බ්ලොග් එකේම සෑහෙන්ඩ කමෙන්ට් වදී කියලයි.මේකෙ ලිපියක් එකක් නෙවෙයි දෙකක්ම දාන්න තරමට දුර දිග යයි කියලා නම් හිතුවෙම නෑ..

මොකද මන් ඇනොනිමස් කමෙන්ට් කිරීමේ පහසුකම අයින් කරනවා කිව්වට අයින් කලේ පැය ගානකට විතරයි. රෑ කීපයක්ම උදේ පාන්දර වෙනකම් අයින් කරා..

පුදුමයි ඒක සමහරෙක් නුදුටුව එක...

හැබැයි අර ලිපියෙ මම ගැන ලියලා තිබ්බ දේවල් සෑහෙන්න නිවැරදී..මන් මේක කලේ හිට් ගන්න..මන් ඉලංදාරියාට සත පහක් දුන්නේ නැතිය..වගේ කාරනා..ඇත්ත නේන්නම්..

හැබැයි මගේ අර පෝස්ට් එකට කමෙන්ට් ලිව්ව අයටත් පහර ගහපු එක ගැන නම් මට හරිම දුකක් ඇති උනා.. හමු උන දවසක මන් ඒ අයගෙන් පෞද්ගලිකවම සමාව ඉල්ලනවා..ඒක අනිවාර්‍යයයි...කිව්වට විශ්වාස කරන්න මේ වෙනකම් තාම ඇනෝ කමෙන්ට් එකක් දැම්මෙ නෑ..කවුරුවත්ම..ඒ කියන්නෙ මං වහනවා කිව්ව එක විශ්වාස කලා මිස කවුරුවත් බැලුවෙ නෑ..ඒක ඇත්තටම වහලද කියලා නම්.. බැලුව නම් බඩු මාට්ටු..

මේ සිද්ධිය ඇතුලේ ගන්න දෙයක් තියෙනවා නේද ?


හැබැයි සම්පූර්ණ සංසිද්ධිය ඇතුලෙම මන් දැකපු අපේ සිංහල මනුස්සයගෙ ඇඟේම තියෙන සොඳුරු ගතිගුණයක්...

මතකද 2004 සුනාමිය ආපු වෙලාව..

මට මතකයි රත්නපුරේ ගංවතුරට අනාථ වෙච්ච අය ඉන්න කාලවල්..

අනේ මොන ගහ මරා ගැනීම් තිබ්බත් අපේ මිනිස්සුන්ගෙ හිත උණුවෙන හැටි...ජීවිතේට දැකලා නැති උනත්..කොයිතරම් සල්ලි වල්ට සමාජෙ යට වෙලා තියෙනවා කිව්වා උනත් තමන්ට කිසිම ප්‍රයෝජනයක් ආපහු නොලැබෙන බව දැන දැනත්..ලැබෙන්න පුළුවන් අයහපත් , අමිහිරි දෙයක් බව දැන දැනත් තව කෙනෙක්ගෙ කඳුලෙදි උණුවෙන හිත...
ආන්න ඒක මන් දැක්කා මේ සිද්ධිය පුරාවටම...

මේ උණු වෙච්ච හිතම තමයි එදා 2004දි උණු උනෙත්..

කවුරු කොහොම කීවත් තව කෙනෙක්ගෙ දුක ළඟ උණුවෙලා අනිත් අයගෙ හිත් උණු කරලා කෙනෙක්ගෙ දුක නිවන්න ඉදිරිපත් වෙන්නෙත් මේ හිත්ම තමයි..

කිව්වොත් කවුරු හරි..ඒ කියන හිත් නේද උඹ රැවැට්ටුවෙ කියලා...

පිලි ගන්නවා හැරෙන්න මට වෙන කිසිම විකල්පයක් නෑ... මේ සිද්ධිය හරහා මෙච්චර දෙයක් වෙයි කියලා මන් හිතුවෙ නෑ...

මන් නිසා මගේ පෝස්ට් එක නිසා ඒක කාගෙ හරි හිත රිදුනා නම් මට සමාව දෙන්න...

දැන් මන් දන්නවා මේ පෝස්ට් එක දුටුවහම දෙකොනින් හිනා වෙන එක අයෙක් නම්...

මන් කිවෙ නැද්ද පර්යේෂනගාර මීයො වෙන්න ඕනි නම් ඕක කියවන්න යන්න කියලා..

මී අම්මපල්ලා අතින් පයින් ගහන්න බෑ තමයි ඈත ඉඳලා ගලකින් හරි ගහලා දුවනවා..මට සහ මගේ බ්ලොග් එක ගැන ඔය කරපු නොහොබිනා කතාවට..

ආයි අපේ සුපුරුදු කෙටි කතා, ෆොටෝ වලින්ම පටන් ගමු ළඟදීම..ඊළඟ පෝස්ට් එකෙන් හැමෝවම අරන් යන්නම් වෙනම ලෝකෙකට..ලෑස්ති වෙලා ඉන්න..

ප.ලි. 
බුදු මල්ලියෙ, පුතේ, අයියේ..ඇනෝ ඇරලා තිබ්බෙ... කුණුහරුප ලියන්න එපා.වචනවලින්ම නම් !@#$%^&&& වගේ ලියන්ඩකො ඕනිම නම්...ආදරණීය ඉල්ලීමක්..