ආදරේට ඇසිඩ් !

"කෝ දම්මා ඇසිඩ් බෝතලේ ?"

"ඒක තියලා ඇත්තෙ උඩ ගෙදර. මලීට කතා කරලා ගෙන්නා ගනින්. උඹට මතකද ඇසිඩ් දාන්න ඕනි ගාන ? නැත්නම් ඔන්න ඕක තියෙන්ඩ ඇරහන්. මන් මේ සීට් ටික දුම් ගෙට දාලා එන්නම්"

"මලියෝ ඇසිඩ් බෝතලේ ගෙනත් දීහන්"

"ඇයි බන් ඒක උඩහ ගෙදරින් තිබ්බෙ ? ඒක හැමදාම තිබ්බෙ මේ මඩුවෙ අයිනකනෙ"

"හා එහෙම තියලා මට පොලීසිත් යන්ඩ උනා පහුගිය දවසක. උඹ දන්නෙ නෑ ඒ කතාව. හිටහන් මන් එන්නම් මේ ටික දාලා."

මම ගෙදර ගියහම මගේ පරණ යාළුවෙක් වෙච්ච ධම්මාගෙ රබර් වත්තට යන එක පුරුද්දක් විදියටම කලා. අක්කර ගණනාවක රබර් වත්තක්. දැන්නම් ඒකෙම පැත්තක තේ හිටවලා. තේ සහ රබර් වලින් හොඳ ආදායමක් ලබනවා වගේම ඒකෙන් දුප්පත් පවුල් කීපයක්ම රැකිලා තියෙනවා දශක ගනාවක් තිස්සෙම. අපි පොඩි කාලෙ ඉඳලම සෙල්ලම් කරලා කරලා එපා උනහම යන්නෙ මේ රබර් වත්තට. රබර් වත්ත සීමාවේ තිබ්බ එරමිණියා ගාලෙ දම් පාටට ඉදිච්ච එරමිණියා කන්නෙ අත පය තුවාල කරගෙන..මොකද එරමිණියා පඳුරක් වගේම ඒක ටිකක් වැලක් වගේ යන ගතියක් තිබුනා. හැම කොළයක් ළඟින්ම කොක්ක වගේ ඇතුලට නැමිච්ච තියුණු කටු තිබ්බ එරමිණියා පඳුරකට අත වැදුනහම ඒ කට්ට හම පසාරු කර ගෙන යන විදියට හමෙන් කෑල්ලක් නොගැලවෙන්න අත නිදහස් කර ගන්නවා නම් බොරු.  එරමිණියා ගෙඩි වල කන්ඩ මහා ලොකු මදයක් නැති උනාට ඉදිච්ච ගෙඩි අහුරක් කටට දාගත්තහම එන ඇඹුල් රසට එකතු වෙච්ච පැණි රහ..කටු වලට තුවාල වෙච්ච අත පය වල වේදනාව නොදැනෙන්න තරම් මිහිරියි.

ඒ අතරෙදි රබර් කිරි එකතු කරන එක..ඔට්ටපාලු ගලවන එක..වගේම රබර් කිරි ඇසිඩ් එකතු කරලා රබර් සීට් වෙන්න තැටි වල දාල සකසන හැටි බලන් ඉන්න එක අපිට හරිම ආශ්වාදයක් ගෙන දෙන කටයුත්තක් උනා. දවසකට පස්සෙ වේලිච්ච රබර් සීට් දුම් ගෙට දාලා දුම් ගස්සවලා තද පැණි පාට සහ කළු සීට් වෙළඳපලට යවනවා. රබර් කිරි වලට ඇසිඩ් දාපුවහම එන්නෙ තද දුඟදක්..රබර් කර්මාන්තශාලා අසල ඉන්න අය දන්නවා ඇති ඔය ගඳ. ඒ උනාට හුරු උනහම ඒක ගඳක් විදියට දැනෙන්නෙ නෑ. දැන් නම් ඒක සුවඳක්..දුප්පත් මිනිස්සුන්ගෙ දහඩිය  මහන්සියේ සුවඳ ඒකට එකතු වෙලා කියන තේරුම ඔළුවට එන මේ කාලෙ ඒක කොහොමත් ජීවන සුවඳක්.. මුල කාලෙ රබර් සීට් හදන හැටි බලන් හිටි අපි..පස්සෙන් පහු එව්වා කරන්න උදව් උනා. අදටත් ගමේ ගියහම රබර් සීට් හදන වැඩේට පොඩියක් අතගහලා ආවේ නැතොත් හිතට පොඩියක් හරි මදි.

"කෝ හිටහන් උඹට ඔව්වා බෑ දැන්..උඹලා ටයි වලට බෙල්ල හිර කරගෙන අයිස් කාමර වල ඉඳලා මේ වැඩ බෑ බන්.."

පොඩි ඇණුම්පදයක් එක්ක දම්මා එනවා ඇසිඩ් බෝතලෙත් අරන්.

"මොකද්ද බන් අර ඇසිඩ් බෝතලයක් හින්දා පොලීසි ගිය කතාව ?"

"අපි හැමදාම ඇසිඩ් තිබ්බෙ මේ මඩුවෙ ඔය ලෑලි බංකුව යටනෙ. පහු ගිය දවසක ඇසිඩ් බෝතලේ කවුරු හරි උස්සලා. "

"ඉතින් ඒකට පොලීසි ගිය එකද උනේ ?"

"හිටහන්කො කියනකන්"

"අර එහා ගොඩේ සේන අයියගෙ පුතා කෙල්ලෙකුට ඇසිඩ් ගැහුවා. ගහලා මූ ග්‍රැමොක්සෝන් බිව්වා."

"ඉතින් ?"

"මූ උස්සලා තියෙන්නෙ අපේ ඇසිඩ් බෝතලේ. ග්‍රැමොක්සෝන් බීලා දැන් සති එකහමාරක් ආන් මහ ඉස්පිරිතාලෙ තාම."

"සේන අයියගෙ පුතා ? මිනිහා වැඩි වයසක් නෑ නේද ?"

"ඌට විස්සත් පැනලා. ඒ කෙල්ල යාළුවෙලා හිටි කෙල්ලලු. මූ එක්ක තරහ වෙලා . ඒ කේන්තියට තමයි මූ ඇසිඩ් ගහලා වහ බීලා තියෙන්නෙ"

"සේන අයියා හිත හොඳ මනුස්සයා. කොයි වාට්ටුවෙද ඉන්නෙ බන් ? මන් ආපහු යන ගමන් බලන් යන්නම්. ඒත් මට ඔය කියන හාදයාව මතක නම් නෑ."

"22 වාටුවෙ. සේන අයියා ළඟ ඉන්නෙ. "

"යාළු වෙන්නෙ කසාද බැඳලා ජීවිත කාලෙම ආදරෙන් ඉන්න නම් මොකද බන් මේ මිනිස්සුන්ට වෙලා තියෙන්නෙ ? "

"මන් දන්නෙ කොහොමද බන් උඹනෙ උගතා..උඹම කියහන්"

"පොතේ පතේ උගත් කම් නම් මොකටද බන් මේ කාලෙ... මේ කොල්ලො කෙල්ලො ආදරේ කරනවා කියලා කරන්නෙ බොරුවක්. හරියට ආදරේ කරනවා නම් ඇසිඩ් ගහයියෑ ? ඉතින් ඒ ගෑනු ළමයට මොකද උනේ ?"

"මොනවා වෙන්නද ඇසිඩ් වැදිලා තියෙන්නෙ අතකටයි කොන්දටයි විතරයි. අනික මේ ඇසිඩ් එච්චර සැර නෑ. "

මන් ආපහු කොළඹ එන ගමන් ගියා සේන අයියාගෙ පුතා බලන්න. මිනිහගේ තත්වය නම් ශෝචනීයයි. ග්‍රැමොක්සෝන් බීවහම සති ගානක් යන කන් විඳ විඳ ඉඳලා තමයි මැරෙන්නෙ. වමනෙ යනවවා. කටෙන් සෙම බේරෙනවා..ඒ සෙම වලට වහන මැස්සො පවා දඟලලා දඟලලා මැරිලා වැටෙනවා. කොහොමත් වහ ගහලා බේරිච්ච අයගේ ජීවිතේ ඉතුරු ටික නම් අති ශෝචනීයයි.

කය සතප්පවා ගැනීමේ අරමුණ මුදුන් පමුණුවා ගන්න ඇති කර ගන්නා සම්බන්ධකම් මිසක් මේ ජීවිත වල ආදරයක් කියලා එකක් නෑ. එහෙම හරි හමන්වට ආදරේ කලා නම් ඒ ආදරේ පදනමක් වෙනවා දවසක තමන්ව දාලා යන කෙනා දිහා උනත් උපේක්ශාවෙන් බලන්න. එහෙම ආදරයවල් තියෙන්නෙ කතන්දර වල විතරක්ද   මන්දා ?