පොත් බැලුවෙමි / මු...

ඕන්න හා හා පුරා කියලා කොළඹ ජාත්‍යන්තර පොත් ප්‍රදර්ශණය පටන් ගත්තා කියමුකො...

වචන දාහකින් කියන්න ඕනි දේ ඕන් එක චිත්‍රයකින්, ෆොටෝවකින් කියන්න පුළුවන් නම් ඕන් මෙතනම වචන කොච්චරද බලන්ඩකෝ...

පහු ගිය පෝස්ට් කීපයේම කමෙන්ට් වලට උත්තර ලියන්ඩ බැරි වෙච්ච එකට කට්ටියම මට සමාව දෙයි කියලා හිතනවා..ඕන් ඔහෙ ඕක දීලා දාන්ඩලකො..වයසක මනුස්සයා නොවැ..

අපේ දයා දිසානායක මහත්තයගෙ ගුරු ගෙදර නම් නියමයි..ලේඛකයන් සහ පාඨකයන් එකතු කරන ගුරු ගෙදර..හොඳ සංකල්පයක්..

දයා දිසානායක

කසුරි

ටෙනිසන් පෙරෙරා

අපේ අම්මා පොඩි කාලෙදි හැමදාම වගේ බනින්නෙ

"උඩු ගෝනා වගේ දුවනවා ගෙදර බඩුත් පෙරලා ගෙන..ඉන්නෙ කොහෙද දන්නෙ නෑ.. යන්නෙ කොහෙද දන්නෙ නෑ..."

කියලා මේ උඩු ගෝනා කියන්නෙ මොන වගේ සතෙක්ද කියලා නම් දන්නෙ නෑ.. හම්බ වෙච්ච වෙලාවක අපේ ගාමිණී අයියගෙන් තමයි අහන්න වෙන්නෙ. 

හැබැයි තාමත් ඔය උඩු ගෝනා සේ අවට ඉන්න මිනිස්සු කවුද කියලා අවධානය නොකර ගන්න ෆොටෝ ගැන විතරක් හිත හිතා යන කොට

"වෙනී අයියෙ...වෙනී අයියෙ"

කියන හඬට බැලින්නම් මෙන්න බොලේ දන්න කියන මූණක්.. ඒ පැය භාගෙ හමාර තුල නම් දන්න ඒත් හම්බ වෙලා කතා කරපු නැති කීප දෙනෙක් එක්කත් කථා කරලා රාත්‍රී විදුලි එලියෙන් දිදුලන මෙන්න මේ ෆොටෝ ටික ගන්න කියලා ඒ අයට සමු දෙද්දි නම් ඒ අය විශ්වාස කොරේ නැති පාටයි මන් ගියේ එහෙම ෆොටෝ ගන්ඩයි කියලා...

ඒ උනාට මේන් ෆොටෝ..

මේ අපේ ස්කයි මෑන් - නුවන් මන් දන්න තරමින් පොත් ලියලා නම් නෑ..ආන් ඉගිලෙන්න පොතකින් ඉගෙන ගන්ඩ යන්නෙ...

පුළුවන් හැම දවසෙම යන්ඩයි හිතන් ඉන්නෙ නම්... රාජකාරියෙ හැටියටත් යන්ඩම වෙනවා ඉතින්..

එහෙනම් ඊළඟ දවසෙ හමු වෙනකන්...