මිතුරුකම්...

"මචන් මන් කාර් ඒ ගත්තට පස්සෙ මාත්එක්ක හිටි යාළුවො මට ඉරිසියා කරනවද කොහෙද ?"


"ඈ කවුද බන් ඒ ? කවුරු ඉරිසියා කරනවා කියලද උඹ හිතන්නෙ ?"


පහුගිය කාලෙ මෝටර් රථයක් ගනිපු මගේ හොඳම යාළුවෙක් වෙන කපිල මාත් එහෙම කීවෙ අපි දෙන්න එක්කම අවිස්සාවේල්ලෙ යන අතරතුරේදි.


"කවුරු ඉරිසියා කරනවයි කියල්ද උඹ හිතන්නෙ මචන් ?"


මන් ආයිමත් ඇහුවෙ ඒ ප්‍රශ්නෙට මට උත්තරයක් නොලැබුන නිසාමයි. කපිල කියන්නෙ මගේ හොඳම බොක්කෙ යාළුවෙක් කැම්පස්යන කාලෙ ඉඳන්ම බයික් එක්ක තිබ්බ මම තමයි උගේ ගමන් සගයා ඒ කාලෙ ඉඳන්ම..ඒ කාලෙ ඉඳන්ම මන් කිය කියා හිටියෙ,


"දුර ගමන් ගියහම පස්ස රිදෙනවා බන් මේ බයික් එකේ ගන්කො රෝද හතරක්."


ඒ කතාවටම නොඋනත් මිනිහා පහු කාලෙක ගත්තා මෝටර් රථයක්..තාමත් කාරයාලයේ නිවාඩු ලද මොහොතක ගමනක් යන්න සෙට් උනොත් මම අනිවාර්යෙන්ම ඒ සෙට් එකේ ඇති.. ඒ වගේම තමයි අපි දෙන්නා අතරෙ පුද්ගලිකත්වයටම සීමා උනු දේවල් සීමිතයක් ඇර දෙන්නට දෙන්නා හොඳින්ම දන්නවා සහ ප්‍රශ්න , අදහස්, ගැටළු බෙදා හදා ගන්න පුරුද්දක් තිබ්බා.කපිලගේ මොනා හරි වෙන්සක් දැක්කොත් බිරිඳ පවා


"මොනාද වෙනී කපිලට මේ දවස් වල වෙලා තියෙන්නෙ ?"


කියලා අදටත් අහනවා..හැමෝම දන්නවා අපි දෙන්නගෙ රහස් සේරම අපි දෙන්නම දන්නවා කියලා..


"අර පියල් බන්"


"කොහොමද එහෙම කියන්නෙ ..උඹ උගේ හිත කියෙව්වද ?"


"නෑ බන් ඉස්සර හොඳට හිනා වෙලා කතා කරන එකා දැන් එච්චර හිනා වෙලා කතා කරන්නෙ නෑ.."


"පිස්සු නොහිතා හිටින් බන් ඌට වෙන ප්‍රශ්න ඇති හිතන්න වැඩේමයි මේ කබල් කාර් එකට ඉරිසියා කර කර ඉන්ඩ.."


විහිළුවකින් කතාව මගහැරියට මේ කතාව මගේ හිතෙත් ටිකක් හොල්මන් කර කර තිබ්බා..ඇත්තටම කපිල ගත්ත කාර් එක තරමක් සුඛෝපභෝගී එකක් නිසා කෙනෙකුට ඉරිසියා කරන්න උනත් පුළුවන්..ඒත් මේක පොඩ්ඩක් හොයලා බලන්න ඕනි දෙයක් කියන හැඟීම මගේ හිත ඇතුලට කිඳා බහිද්දී..මට කල්පනා උනේ මේ මෙහෙම එකට ඉන්න යාළුවො අතරේ එක යාළුවෙක්ගෙ දෙයක් ගැන තව යාළුවෙකුට ඉරිසියාව වගේ හැඟීමක් ඇති වෙන්න පුළුවන්ද ? එහෙම උනොත් ඒ ගොල්ලො ළඟ තවදුරටත් යාළු කම තියා ගෙන අන්න පුළුවන්ද වගේ මහා අප්‍රභංශ ප්‍රශ්න රාශියක්. 


දැනුම් නොතේරුම් කාලෙ පන්තියේ සුවඳම මකනෙ , ලස්සනම පැන්සල, පොත තියෙන අය දිහා බලලා හූල්ලලා ඒ එක්කම හූල්ලනවට වඩා හොඳා මේකා එක්ක යාළුවෙලා මට ගන්න බැරි දෙයක් උනත් පොඩ්ඩක් ටැස් කරලා බලන්න පුළුවන් කියලා දෙහි ගෙඩියක් තරම් තිබ්බ මොලේට පත්තු උනාට පස්සෙ කලේ නම් අනන්ත අප්‍රමාන යාළුවො හදා ගන්න එකයි. පුංචිම පුංචි කාලෙ යාළුවො හම්බ කර ගත්තෙ ඒකට උනත් කාලෙත් එක්ක යාළුවො කියන්නෙ ජීවිතයේ ලොකුම කොටසක් කියලා තේරෙද්දි පොඩි කාලෙ කරපු ඒ දේට ලැජ්ජ නොහිතෙනවමත් නෙවෙයි..


පහුගිය  රැයක මට චාන්ස් එක ආවා පියල් එක්ක සෙට් වෙන්න..රටේ ලෝකෙ තියෙන වල්පල් කතා කර කර ඉන්න අතරේ අළු යට තිබ්බ ගිණි පුපුරක් වගේ ආවා මගේ අර අදහස..


"ආ බන් කපිලයා කාර් එක ගත්තට පස්සෙ වෙනස් වෙලාලු නේද ?"


"අඩෝ කැ* කතා කියන්න එපා ඌ උඹේ බොක්ක නේද ? ඇයි දැන් උඹව හලලද ? "


"නෑ බන් කොයි මිනිහද ඉතින් ඒ වගේ කාර් එකක්  එකක් ගත්තහම වෙනස් නොවෙන්නෙ ?"


මමත් ටික ටික මීයට කුරුමානම් අල්ලන පූස් තඩියෙක් වගේ නොදැනෙන්න ලං කලා..


"අනේ මචන් මම නම් මාර සතුටුයි ඌ කාර් එක ගත්ත එක ගැන."


"උඹ මොකටද සතුටු වෙන්නෙ ? පලයන් බන් බොරු නොකියා"


"මචන් උඹ දන්නෙ නෑ..ඒ දවස් වල ඌ බයික් එක තියෙන කාලෙ මට කීප සැරයක්ම මහ රෑ හදිසි අසනීප උනු අවස්ථා දෙක තුනකම වෙලාව බලන්නෙ නැතුව ඇවිත් උදව් කලා"


"නෑ ?!"


"නෑ නෙවෙයි බන් ඔව්.ඉතින් හිතපන් බයික් එක තියෙන කාලෙත් එහෙම මිනිහා දැන් කාරෙක තියෙන කාලෙ..වෙනස් වෙන්නෙ නෑ. වෙනවට කියනවා නෙවෙයි බන් මට දැන් වාහනයක් නෑනෙ..මට ඕනි රෑක මොනා හරි හදිසියක් උනොත් මට කපිලයට කතා කරන්න පුළුවන් බන්..උඹ හිතන්නෙ ඌ නෑවිත් ඉඳී කියලද ? නෑ බන් ඌ හිත හොඳ එකා..ඌ කවදාවත් එහෙම කරන්නෙ නෑ. ඒ නිසයි බන් මට සතුටු ඌ වාහනයක් ගත්ත එකට."


සියල්ල පැහැදිලිය..කපිල වරදවා තේරුම් ගෙන ඇත..


අපට කිසි දින කිසිවකුගේ සිතුවිලි කියවිය නොහැකිය. එසේම යහළුවන් යහළුවන් අතර මෙවන් අවර ගනයේ සිතුවිලි හට නොගන්නා බව විශ්වාසය. 


කපිල සිතට නැගෙන අස්ථාන සැකයකින් පෙලෙන බැවින් එය නිවැරදි කල යුතු බව මට හැඟී ගියේය..


එදිනෙදා වන සරල සාමාන්‍ය සිදුවීමක් වූ මෙය මා යමක් තේරුම් ගත් පමණින් මෙය කියවන්නාගේ කාලය කා දැම්මාදැයි සැකයක් මසිත නැගේ..