විකල්පය ?

"යන්තම් ඇති ඇඟට දැනෙන්න ආයිමත් වඩියක් බොන්න පුළුවන්"
"ඒ මොකෝ ?"


"ආන් විලියොන් අයියා හිරෙන් නිදහස් වෙලා ඇවිත්"


"අවුරුදු තුනකට නේද ගියේ? තාම අවුරුද්දක් උනෙත් නෑනෙ"


"ඔව් කල්කිරියාව හොඳයි කියලා එලියට දමලයි කියන්නෙ"


"එහෙනම් හෙට අනිද්දා පැත්තෙ යන් ඒ පැත්තෙ ආයි පෙරන්න පටන් ගනී"

මා සෙමින් සෙමින් දෙවැට දිගේ පිය මනින විට මා පසු කරගෙන ගිය ජේමිස් මාමාගේත් සුබේ මාමාගේත් කතාවෙන් මා සවන වැකුන කොටස මෙය විය..


මගේ මතක ජීවිත කාලයේ අවුරුදු විස්සක පමණම විලියොං මාමා කලේ කසිප්පු පෙරීමයි. අවුරුදු දෙක තුනකට සැරයක්ම පොලීසියට කොටු වී දඩ මුදල් ගෙවීමට නොහැකිව හිරේ ගොස් කල්ක්‍රියාව හොඳ නිසා නිදහස ලබන මාමා නැවතත් වසර කීපයකින් පසු හිරේට නියම වන්නේ එකම වරදටය. දරු තිදෙනෙක් සිටියත් ඔවුන් තිදෙනාම ගමෙන් පිටව ගොස් ඇත්තේද සිමියොන් මාමාගේ විමලෙ නැන්දා ඔහු හැර දමා ගොස් ඇත්තේද මෙය නිසාමය. ඔහුත් ඔහුගේ ගෝල බාලයනුත් එක්ව කසිප්පු පෙරීම කරගෙන යන අතර සිමියොන් මාමා නැති අතරතුරේ ඔහුගෙ ගෝලයන් මෙම ව්‍යාපාරයට පන පොවයි.ඔහුගේ කසිප්පු පෙරීම හැර වෙනත් කිසිම දුර්ගුණයක් ඔහු සතු නොවීය. එසේ කීමෙන් මා මොහුගේ සමාජ විරෝධී ක්‍රියාව සාධාරනීකරනය කිරීමට පෙලඹෙන්නේද නැත. 


"සීල් බොන්න සල්ලි තියේ නම් ඔය ජරාව බොන්න යනවද පුතේ ?"


දවස තිස්සේම තේවතු, රබර් වතු වල සහ පතල් වල කය වෙහෙසා, වෙහෙස නිවා ගැනීමට කසිප්පු වඩියකට රොක් වෙන බොහෝ අයගේ තර්කය වන්නේ එයයි.  කෙසේ වෙතත් සිමියොන් මාමා පෙරන කසිප්පු ඉතා ප්‍රසිද්ධය..කුමක් හෝ හේතුවක් නිසා ඔහුගේ ගෝලයන් හට එම කීර්තිනාමය හම්බ කරගන්නට කිසිදා නොහැකි වීය. ජේමිස් මාමා හා සුබේ මාමා මෙන්ම අනිත් කසිප්පු පරිභෝගිකයන් සියල්ලගේම අදහස එක සමාන විය.ගමේ සිටින බිරින්දන් සහ මව්වරුන් තම ස්වාමීපුරුශයන් හා පුතුන් කසිප්පු බීමට ඇබ්බැහි කිරීම ගැන සිමියොන් මාමාට හෙන ඉල්ලූ වාර ගනන් නම් අනන්තය..


"මන් පෙරන්නෙ බොන්න එන උන් ඉන්න නිසා..උඹලයෙ මිනිහයි පුතයි හදා ගනින් උන්..එන්නෙ නැත්නම් මන් බලෙන් ඇවිත් කුදලා ගෙන යනවයැ?"


සෑමවිටම ඔහුගේ පිළිතුර වූයේ එයයි.


"ඈ සිමියොන් මාමේ උඹ හිරේ ඉන්න කොට මොනවැයි කලේ ? මොනාවත් අතේ පයේ රස්සාවක් පුරුදු පුහුණු උනේ නැත්ද ?"


මා පහුගිය දිනක ඔහුගෙන් ඇසූ විට,


"නැත්තෙ මොකෝ  මහත්තයො ඔය යන හැම සැරේම මොනව මොනවා හරි ඉගෙන ගන්නවා..වඩු වැඩ, මේසන් වැඩ, වගේ එව්වා.."


"ඉතින් මාමේ ඔය කසිප්පු පෙරන වැඩේ නවත්තලා ඒවගේ එකක් පටන් ගනින්කො"


"පිස්සුද බන් මන් වගේ හොඳට පෙරන්න පුළුවන් එකෙක් මේ අහල ගම් හතකවත් ඉන්නවද ? මන් හොඳටම දන්න බඩ රස්සාව මේක. අතේ පයේ වලංගු නැති කාලෙක පන රැක ගන්න තියෙන්නෙ මේකෙන් හම්බ කර ගන්න ටික තමයි. ඒක පුළුවන් කාලෙ කරනවා "


මට කට උත්තර නැති විය..


එක් පැත්තකින් විග්‍රහ කලහොත් සමාජ විරෝධී කසිප්පු කාරයෙකු වන ඔහුගේ මෙම ව්‍යාපාරය.. ඔහු වෙත පැමිනෙන දුප්පත් කුලී කාරයන්ගේ පැත්තෙන් බැලූ විට දිනය පුරාම වෙහෙසෙන ගත ඇදුම් කන වේදනාව නිවා සනහා ගැනීමට අඩු මුදලකින් ගතහැකි එකම විකල්පය ට උර දීමකි.. අවන්හල් වලට ගොස් බලයලත් මත් පැන් ගැනීමට කරන වියදම හා මෙම විකල්පය අතර වෙනස යෙදවෙන්නෙ ඔවුන්ගේ කුටුම්භ පරිභෝජනයටයි. මත්පැන් මෙන්ම කසිප්පු බොන්නන්ද ඇදෙන්නේ වලපල්ලට වූවත්..බීම සඳහා විකල්පයක් නැති සන්දර්භයක් තුල සියල්ලෝම අසරනයෝ වෙති.


"අපිත් ආසයි බන් උඹලා වගේ බණක් දහමක් අහ කියා ගෙන අදහා ගෙන ඉන්න..ඒත් දවසම නැහිලා නැහිලා ඇඟ පත රිදෙන කොට ඔය කොයි බණත් කැලේ..ආයි හෙට නැගිටලා ඔය සුමේ කරන්න යන්න මතක් වෙන කොට අමෘතයා තමයි කසියා වඩිය..බිව්වා කෑවා නිදියා ගත්තා.."


මගේ සම වයසේම වූ මිත්‍රයකුගේ වචන මතින් මට නැවතත් කට උත්තර නැති වීය..