රාජයියගෙ පෙත්ත...

මම පහුගිය දවසක පොඩි අසනීපයක් වෙලා බෙහෙත් ගන්න ගියා. මන් එතනට යනකොට අපේ අසල්වැසි රාජයියත් බෙහෙත් ගන්න ඇවිත් හිටියා.


පොඩි අසනීපයක්ය කීවහම මේක ගැන රටේ ලෝකයා අනීවාරතේ එක එක කතන්දර හදන්න ඉඩ තියෙන නිසාම කියන්නම් මොකද උනේ කියලා. මේ කතාවෙ කිසිම චරිතයක් බ්ලොග් ලෝකෙ හා සම්බන්ධ නැති නිසාත්..මේ බ්ලොග් කියවන්නෙ නැති නිසාත් බය හැක නැතුව කියලා දැම්මැහැකි... මන් පහු ගිය දොහක ගියා අඳුරන මල්ලි කෙනෙක්ගෙ මල ගෙදරක. බස් එකෙන් බැහැලා කිලෝමීටරයක් විතර පාරෙ ඇතුලට යන්න සිද්ධ උනා. යනකොට තුන් රෝද රියක ගියත්...ආපහු එනකොට තුන් රෝද රියක් හොයා ගන්න වෙච්ච අපහසුව නිසාම..එතකොටත් ඒ මල ගෙදරට ගිහින් හිටපු අපේම යාළුවෙක් අපේ බලවත් නමුත් පිටතට නොපෙන්නපු අකමැත්ත විරෝධය හමුවෙ එයාගෙ බයික් එකේ අපිව පාරට ගෙනත් දමන්න දත කෑවා. අකමැති වෙන්න හේතුව තමයි අපි හැමෝටම ආපු මරණ බය නිසායි..එක්කෝ බයික් එකේ තිබ්බ මොනාහරි පාර්ට් එකක් ඇඟේ ඇනිලා පැය දෙක තුනක් ඇතුලත පිටගැස්ම හැදෙන්න ඉඩ තිබ්බා..නැත්නම් ඉතින් තමන් බයික් එකේ යන්නෙ මාරයා එක්කයි කියලා ලොකු ජීවිත බයක් හිතට එන්න තිබ්බා..ඔය සේරම මධ්‍යයේ ඉස්සෙල්ලාම ඔය අවදානම ගත්ත මල්ලි මාව එතනට ගෙනත් දමන කොටත් තමන්ගේ කොන්ද අත ගගා බස් හෝල්ට් එකේ ඉන්නවා..එහෙමට අතවරයක් වෙන්න කාලයක් නොතිබ්බ නිසාත් මන් ඇහුවමයි කතාව තේරුනෙ..බයික් එක ඇවිත් තියෙන්නෙ පාරෙ වලවල් වලින්මයි..ඔය වලවල් වල වැටිලා ශොක්ස් බින්දුවටම බැහැපු බයික් එකක පිටිපස්සෙ එන කෙනාගෙ ශෝචනීය තත්වය ඕනිම කෙනෙකුට හිතා ගන්න ඇහැකිනෙ..මටත් උනේ ඔය ඇබැද්දියමයි..වලවල් 2-3ක වැටිලා ඇමැට්ටි වෙච්ච කොන්ද ආයි ඇදුම් කන්ඩ වෙච්ච නිසා ඒකට බෙහෙත් ගන්නයි මන් ඩොක්ටර් ළඟට ගියේ...


මමත් ගිහින් ඩොක්ටර් හම්බ වෙන්න පෝලිමේ රාජයියා ළඟින් වාඩි උනා..


"මොකද රාජයියෙ?"


"උන හැදිලා දැන් දවස් 4-5ක්ම වෙනවා"


"ඉස්සෙල්ලා බෙහෙත් ගත්තෙ නැද්ද?"


"අනේ නෑ මල්ලි"


"මේ දවස්වල ඩෙන්ගු අරෙහෙම මෙහෙම තියෙන කාලෙ එහෙම උන නොසලකා ඉන්න එපා රාජයියෙ"


මන් හිතේශිවන්ත කමට උපදෙසකුත් දුන්නා.


"ඔව් ඔව් මල්ලි ඒක ඇත්ත..මේ පහු ගිය දවස් වල සල්ලි පොඩ්ඩක් අමාරුකම් තිබුනා. ළමයි සල්ලි එව්වෙත් නෑ. ඉතින් පැන්ශන් පඩිය හම්බ වෙනකන් ඉන්න උනා"


මට ඇත්තටම දුකක් ඇති උනා. රාජයියගෙ දූලා පුතාලා ඔය අරාබිකරයෙ තමයි වැඩ කරන්නෙ. ඒ ගොල්ලො රාජයියට සහ හාමිනේට සල්ලි එවනවා කාලෙන් කාලෙට. ඒ වගේම ඔය පැන්සන් එකෙන් තමයි ඒ ගොල්ලො ජීවත් උනේ.


"ඉතින් රාජයියෙ ඒ වගේ වෙලාවක අපිට කියන්න. අපි අතේත් සමහර දවසට සල්ලි නෑ..සමහර දවසට සල්ලි තියෙනවා..උදව් කරන්න පුළුවන් වෙලාවක ඉතින් කරන්නම්කො"


කෘතඥපූර්වකව ස්තූති කල රාජයියා ඩොක්ටර් ළඟට ගියා. ඊළඟ වාරෙ තිබ්බෙ මට. මගේ පොඩි කොන්දෙ කැක්කුමක් අල්ලලා ඒකට බෙහෙත් ගේන්නයි ගියේ..ඩොක්ටර් නියම කරපු බෙහෙත් ටික අරන් ඒ බෙහෙත් සාප්පුවටම  අල්ලපු ෆාමසියට ගියා මගේ ටැබ්ලට් එක වර්ගයක් ගන්න. එතකොටත් රාජයියා එතන බෙහෙත් ගන්නවා. රාජයියගේ බෙහෙත් වල බිල දැක්කහමයි මට තව දුක හිතුනෙ..එතන රුපියල් 1500 ක් විතර..මන් කල්පනා කලා යකඩෝ උණ බෙහෙත් වලට යන වියදමක් කියලත්. 
ඔහොම මගේ බෙහෙත් ටිකත් අරන් දැන් අපි දෙන්නා කතා කර කර එනවා ආපහු ගෙදරට.


"ඈ රාජයියෙ රු.1500 ක බෙහෙත්ම ඔය උණටද?"


"නෑ මල්ලි මගේ මේ අනිත් ප්‍රෙශර් වලටයි හාර්ට් වලටයි ගන්න සේරම බෙහෙත් ගත්තෙ"


"අයියට ඉන්සුවරන්ස් එකක් නැද්ද ? ඕවා ක්ලේම් කරන්න"


"නෑ මල්ලි"


"මන් නම් මේ බිල් ටික සේරම සල්ලි ගන්නවා ඉන්සුවරන්ස් එකෙන්"


"මල්ලි ඔය ටැබ්ලට්ස් වලටත් ක්ලේම් කරන්න පුළුවන්ද?"


"ඔව් අයියෙ"


"අනේ මල්ලි එහෙනම් දැන් එකම දවසෙ එකම තැනින් ගත්ත නිසා ඔය බිල් ටික එක්ක මගේ බිල් ටිකත් දමලා මට සල්ලි අරන් දෙන්නකෝ..මල්ලිත් ගානක් තියා ගන්න"


ඇත්තටම මගෙන් එන්න ඕනි යෝජනාවක් වෙච්ච ඒක රාජයියගෙන් ආපු එක ගැන මට පොඩි පහේ ලැජ්ජාවකුත් නො ආවාම නෙවෙයි.


"ඔව්නෙ රාජයියෙ..මට ගානක් ඕනි නෑ..එහෙනම් ඔය ප්‍රෙස්ක්‍රිප්ශන් එකත් එක්කම මට දෙන්න බිල් ටික. මන් මගේ ක්ලේම් එකට ඒ ටිකත් දමන්නම්"


රාජයියා ආයිමත් කෘතඥතාපූර්වකව ස්තූති කරලා බිල් ටිකයි ප්‍රෙස්ක්‍රිප්ශන් එකයි මට දුන්නා.


"රාජයියට මේ ප්‍රෙස්ක්‍රිප්ශන් ටික ආයිමත් ඕනිද?"


"එපා මල්ලි මන් ළඟ වෙන ටිකක් තියෙනවා"


ඇත්තටම අපි ඉන්සුවරන්ස් එකක් ගන්න කොට නම් අලි දෙන්නම් කොටි දෙන්නම් කීවට ඒවයින් මොනා හරි ක්ලේම් කරන්න ගියහම තමයි හම්බ වෙන්නෙ හා බෙටි කියලා තේරෙන්නෙ. මගේ මෙඩිකල් ඉන්සුවරන්ස් එකත් එමමයි. මොනා හරි වෙලා බිලක් දැම්මහම තියෙන ආරලු බූරලු සේරම චෙක් කරලා නොගෙවා ඉන්න දඟලන එකක් මිස ගෙවන එකක් නම් නෙවෙයි. ඔය ගැන හිතේ එකතු වෙච්ච කේන්තිය මන් පිරි මහා ගන්නෙ මේ වගේ දේවල් වලින්ම තමයි. 
පස්සෙ දවසෙ මන් සේරම බිල් ටික එකතු කරලා ක්ලේම් එක රුපියල් දෙදාස් ගානක් තිබ්බාමයේ හිතේ..ඒක දැම්මා මගේ ඒජන්ට් හරහා..
ඊයෙ පෙරේදා දවසක එනවා මිනිහගෙන් කෝල් එකක්.


"හරිද මගේ ක්ලේම් එක ? කවද්ද සල්ලි ගන්න පුළුවන්"


"සර් පොඩි ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා සමහර බිල් වලට නම් ගෙවන්න බෑ සර්. මන් කතා කලෙත් ඒක කියන්ඩයි. රුපියල් හයසිය ගානක් තමයි සර්ට ක්ලේම් කරන්න පුළුවන්"


මට පහු ගිය තිබ්බ කෝන්තර සේරම එකතු වෙලා ඔළුවට යක්ශයා ආරූඨ උනා..


"මොනාද අයිසෙ බලනවා මන් ප්‍රීමියම් එකම මාසෙකට කීයක් ගෙවනවද කියලා. ඉන්සුවරන්ස් එක ගන්න යන කොට නම් ඔය ක්ලේම් කරන්න බැරි ඒව ගැන කීවෙ නෑ..දැන් බිල් දානකොට තමයි මේ සේරම. මට දැන් ඇති වෙලා තියෙන්නෙ තමුසෙලාගෙ මේ ඉන්සුවරන්ස් එක..ඉන්නවා මන් කන්සිඩර් කරලා තියෙන්නෙ මේක නවත්තලා වෙන එකකට යන්න"


"සර් සර් පොඩ්ඩක් ඉන්න මම අපේ බොස්ට දමන්නම්."


මන් බොසාටත් කීවා මගේ සේරම කේන්තිය පිට කරලා.


"මේකයි මිස්ටර් ලියන්නා මන් ආයිමත් ඔබතුමාගෙ පොලිසි එක චෙක් කරලා බලලා රිකන්සිඩර් කරන්නම් ඔය කියන ක්ලේම් එක කරන්න පුළුවන්ද කියලා. ඊට පස්සෙ පසන් (මගේ ඒජන්ට්) අතේ විස්තරේ කියලා එවන්නම් අදම."


අදම ???!!! එවයි අදම බම්බුව ! මන් හිතෙන් බැන බැනම ෆෝන් එක තිබ්බා. පව් දැන් මන් රාජයියගෙ සල්ලි දෙන්නෙ කොහොමද ? මගේ බිල් ටික රුපියල් හාරසීය ගානයි. එහෙනම් රාජයියගේ බිල් වලින් එකක් විතරයි පාස් වෙලා ඇත්තෙ..
මාව පුදුමයට පත් කරමින් හවස මෙන්න පසන් එනවා මාව හම්බ වෙන්න. මිනිහාගෙ මූනෙ තිබ්බෙ අමුතුම හිනාවක්.
වැඩේ හරි ඇති..මමත් යන්තම් සැනසුම් සුසුමක් හෙලුවා..


"සර් මෙන්න සර්ගෙ චෙක් එක"


මිනිහා හිනා වෙවීම කිව්වා.
මමත් හිනා වෙමින් චෙක් එක තිබ්බ ලිපි කවරය අරන් කඩලා බැලුවා..


"කෝ චෙක් එකේ තියෙන්නෙ රුපියල් හයසීය ගානයිනෙ..?"


මන් ඇහුවා පසන්ගෙන්.


"සර් ඔය අපේ පොලිසි එකෙන් සර්ට ගෙවන්න පුළුවන් කවර් වෙන ගාන කීවා. අපේ බොස් මෙන්න මේ ලියුම සර්ට දෙන්න කීවා. ඒ එක්කම මේ අනිත් ලියුම් කවරේ තියෙනවා සර්ගෙ ක්ලේම් කරන්න බැරි බිල් ටිකයි ප්‍රෙස්ක්‍රිප්සන් ටිකයි... බායි සර්"


පසන් හිනා වෙවීම තමන්ගෙ අතේ තිබ්බ හෙල්මට් එකත් අරන් වන වනා යන්න ගියා.


මට ආපු කේන්තියක්...


රහසිගතයි කියලා ගහලා තිබ්බ ලියුම් කවරේ මන් ඇරලාඅ බැලුවා. ඒකෙ තිබ්බෙ මගේ පොලිසි එකේ පිටපතක් සමහර ලයින් හයි ලයිට් කරලා..
ලියුමේ තිබ්බ එක වාක්‍යයක් දැක්කහම...




...Your insurance policy will not be covered prescribed medicine for impotency...


.....මෙම දුර්වලතාවයට ලබා ගන්නා ඖශධ සඳහා මුදල් ගෙවීම ඔබගේ රක්ෂණය මඟින් ආවරණය නොවන බව කාරුණිකව සලකන්න..


රාජයියගෙ බෙහෙත් වල ක්ලේම් කරන්න කියලා මට දීපු   බිල් ටික මන් ආයිමත් හොඳට චෙක් කරලා බැලුවා..


හත් දෙයියනේ...


දැන් නම් ආයි ඒ ඉන්සුවරන්ස් ඔෆිස් එකට ගිහින් හමාරයි.. පසන්ගෙ මූණෙ තිබ්බ අමුතු හිනාවෙ තේරුම මොකද්ද කියලා තේරුනෙ ඒ වෙලාවෙයි..


වතුර වීදුරුවකට දමපු ඩිස්ප්‍රීන් පෙති දෙක දිය වෙලා යනවා වගේ මගෙ මනසෙන් ඒ ඔෆිස් එකේ ඉන්න ඇහැට කනට පෙනෙන දැරිවියන්ගේ මූණු ටික දිය වෙලා ගියා.

මෙම චිත්‍රයද මා විසින්ම අරකෙන් අඳින ලද්දකි..
ඒක පිළිබඳ පෝස්ට් එකක් ළඟදීම..