ඇට නැති කෙසෙල්...

අනේ මන්දා මේ දවස් වල සුපර් මාර්කට් යන බ්ලොග් කරුවන්ට සහ බ්ලොග් කාරියන්ට මොකද්දෝ අපලයක් තියෙන හැඩයි. අර පහු ගිය දවස් වල රංග මල්ලිට ඇබැද්දියක් උනා..ගහෙන් වැටිච්ච මිනිහට ගොනා ඇන්නැහේ ආන් බුද්ධි මලයා ඒකට කාටුන් එකකුත් ඇදලා දමලා..මෙය උපමාවක් බැවින් මෙහි මිනිහා සහ ගොනා යන්න කිසිවකුට ආදේශ කිරීමෙන් වලකින මෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමි.  මේකෙ ඉන්න ආදරණීය පාඨකයන්ගෙන් මොනා හරි කරවගන්න ඕනි නම් සුටුශ් ගාලා එපා කියන්නැහේ ඒකම කරනවා..විපරීත කාලෙන කජ්ජේන පුහුලන් කීවලු..


මමත් දැන් සුලු පරිමානයේ බ්ලොග් එකකට හිමිකම් කියන නිසාම ටිකක් ලොකුවට හිතන් ඉන්නවා බ්ලොග් කාරයෙක්ය කියලා..හැබැයි මගේ යාළුවා නම් කියන්නෙ තාම ඕක බොගක් මිසක් බ්ලොගක් නෙවීයි කියලයි..මගේ හැටියට මේ මදැයි..


ඉතින් මන් පහුගිය දවසක ගියා සුපර් මාර්කට් එකට..සාමාන්‍යයෙන් ළඟම තියෙන පොළෙන් තමා මන් එළවළු සහ පලතුරු ගන්නෙ. ඒත් මට නිවාඩු ඉරිදා දවසෙ පොළ තියෙන්නෙ දවල් 1 වෙනකන් විතරයි. එදා වෙන වැඩ වගයක් තිබිලා මට ඔය වෙලාව වෙනකම්ම පොලට යන්න බැරි උනා. ඒ නිසාම මට යන්න උනේ සුපර් මාර්කට් එකටමයි.පොලට යනවනම් මන්  සාමාන්‍යයෙන්  ලිස්ට් එකක් ලියන් යන්නෙ නැති උනත් සුපර් මාර්කට් යනකොට ලිස්ට් එකක් ලියා ගෙන යනවා. මොකද එතන තියෙන බඩු කන්දරාව දැක්කහම සහ වැඩ කරන ළමයි එක්ක පොඩ්ඩක් කතා බහ කොරන කොට ගන්න ආපු බඩු අමතක වෙන නිසා. 


මේ සුපර් මාකට් එකේ එලවලු සහ පලතුරු තියෙන්නෙ එකම ළඟ. කූල් එක ඕනි නැති පලතුරු වෙනම උඩට තට්ටු තට්ටු ගහපු රාක්ක වල දමලා තියෙනවා. මට ගන්න ඕනි උනා අඹ සහ ගස්ලබු. ඒවා තියෙන්නෙ මන් අර කීව රාක්ක වල මේ රාක්ක වල තියෙන පලතුරු වල නම් සහ මිල ගනන් ඒ රාක්කෙ ස්ටිකර් වල අලවලයි තියෙන්නෙ. ඒ රාක්කෙ පහලම තැනක තියෙන කෙසෙල් තියෙන කොටසේ  ස්ටිකර් එකක් ගහලා තියෙනවා ඇට නැත කියලා. මන් ඒත් කල්පනා කලා මොකද්ද මේ සීන් එක කියලා..මොකද කෙසෙල් වල කොහොමත් ඇට නැහැනෙ..එතන පලතුරු සහ එලවලු කිරන්න ඉන්නවා ඉතින් සුරූපී සහායිකාවක්..එතන එච්චර සෙනඟ නැති නිසාදෝ කොහෙද කම්මැලි කමේ ඈනුමකුත් ඇර ඇර..පව්..


"මේ  එක්ස්කියුස්,  මේ මිස් මේ පැපොල් වල ගාන ගහලා නෑ කීයද බලනවද ?"


අරින්න ගිය ඈනුම බාගෙට නවත්තලා මේ ළමයා මන් දිහාවට ආවා..


"පොඩ්ඩක් ඉන්න"


කියලා කවුන්ටරේට ගිහින් එතනින් ගනන් බලන් ඇවිත් මට ගාන කීවා.


"මේ මොනාද මේ කෙසෙල් ඇට නැති වර්ගයක්ද?"


මන් ටිකක් සීරියක් එකට ඇහුවා..


"ඔව් සර් අළුත් ජාතියක් වෙන්න ඇති...ම්ම්ම්ම් වෙන්න බෑ කොහොමත් කෙසෙල් වල ඇට නැහැනෙ"


මන් දැන් හිනාව බොහොම අමාරුවෙන් නවත්තා ගෙන ඉන්නවා.


"අර ගොල්ලො දන්නවද දන්නෙ නෑ"


අනේ පව් අර නිදිමතේ හිටපු ළමයා කවුන්ටරයට ගිහින් ආයිමත් ආවා..හැබැයි හිනා වෙවී..


"සර් ඔය අර ග්‍රේප්ස් සෙක්සන් එකේ තිබ්බ ස්ටිකර් වගයක්..ඒ සෙක්සන් එක ගිය සතියෙ පේන්ට් කරලා ඒවයේ අලුත් පේන්ට් එක උඩ ස්ටිකර් එක ඇලවෙන්නෙ නෑ"


මටත් බකස් ගාලා හිනා ගියා.


"ඒකයි ඔතන බාගෙට අලවලා තියෙන්නෙ..සර් මාව ජෝක් එකට ගන්න නේද ඇහුවෙ?"


"අනේ නෑ දරුවො මාත් හිතුවෙ මේ ඔය ගොල්ලො ළඟ අළුත් අළුත් පලතුරු ජාති තියෙන එකේ මොනා හරි අළුත් දෙයක් වෙන්න ඇති කියලයි"


මන් එතනම රාක්කෙ උඩ තිබ්බ හොඳට ඉදිච්ච පැපොල් ගෙඩියක් අරගෙන ඒකත් කිරවා ගෙන එතනින් පිටත් උනා.. ඔය සිද්ධිය නිසා වෙන්න ඇති අර දැරිවිත් මාව දිහා බලාගෙන මන් එතනින් යනකම්ම හිනා වෙවී හිටියා..ඔය සිද්ධියෙන් භාගෙට නිදිමතේ හිටිය මාත් ප්‍රබෝධ වෙච්චි..එහා පැත්තෙ ඉන්න මාළු සෙක්ශන් එකේ ඉන්න දෙන්නා එක්කමත් හිනා උනා. ඒ අය මන් නිතරම නොයනවා උනත්, මාව අඳුනනවා..කලාතුරකින් ගියත්..සාමාන්‍ය කස්ටමර්ස්ලා විදියට. පොඩ්ඩක් හිනා වෙච්ච මේ දෙන්නා ඊළඟ මොහොතේ හොඳටම හිනා උනා..මන් හැරිලා යද්දිත් බක ගාලා හිනා වෙනවා..ඊළඟ සෙක්සන් වල හිටි අයත් මාත් එක්ක හොඳටම හිනා උනා..මන් කල්පනා කලේ අර ළමයා ඔය චුට්ටට මන් අර ඇට නැති සීන් එක කියලා ඒ ලමයව මඩවපු එක කියලා ඒක දැන ගෙන හිනා වෙනවා වෙන්න ඇතියි කියලයි..


ඔය විනාඩියට ඒක අනිත් අයට කීව හැටි..මූණට හම්බ වෙච්ච කස්ටමර්ස්ලා දෙතුන් දෙනෙකුත් හොඳටම හිනා වෙනවා..යකෝ මන් මෙච්චර ෆේමස්ද අඳුනන්නෙනැති අය පවා හින් ආ වෙන්නෙ..? සිප් එක ඇරිලා වද්ද ?වෙන්න බෑ මන් ශර්ට් එක උඩුන් දමා ගෙන හිටියෙ ..සිප් එක ඇරුනත් පෙනෙන්න විදියක් නෑ ඒත්  හෙමිහිට සබන් සහ වොශින් පව්ඩර් තියෙන රාක්කෙ ළඟට ගිහින් ඒවා බලන විදියට ෆෝන් එක තියෙන අත හෙමිහිට යවලා සිප් එක හොඳට වැහිලා තියෙන බව සැක හැර දැන ගත්තා..


මාව දකින දකින අය මා එක්ක ද නැත්නම් මටද හිනා වෙන්නෙ කියලා හිතා ගන්න බැරි මොහොතක මන් අවශ්‍ය දේවල් ටික තෝරා ගෙන සල්ලි ගෙවන්න කවුන්ටරේට ආවා.. කවුන්ටරේ උන් දෙන්නා හොඳටම හිනා වෙනවා මන් දැකලා.. සුවර් ඒ නම් අර ඇට නැති කතන්දරේටම තමයි. මමත් හිනා වෙවීම සල්ලි ගෙවලා. තුන් රෝද රියකින් ගෙදරට සැපත් උනා..


මටත් හෙන ෆිට් සහ අමුතුම ප්‍රබෝධයක් හිතට දැනුනෙ..මොකද හරිම සතුටුදායක හෝරා කීපයක්නෙ ගෙවුනෙ..


මම මේ දවස්වල කන්නාඩිය ළඟින් යනකොට ළඟකදි ඉඳලා මට පොඩ්ඩක් අප්සට් විදියට ඉස්සරහට නෙරා එන බඩ දැන් අඩුවෙලාද කියලා බලන්න හැම වෙලාවෙම ටිකක් වෙලා නැවතිලා බලලා යන පුරුද්දක් ඇති වෙලා තිබ්බා.. 


මමත් සුපුරුදු විදියට නැවතිලා බැලුවා


හත් දෙයියනේ එතකොටයි දැක්කෙ..මොකද්ද

මම අර රාක්කෙ උඩ තට්ටුවෙ තිබ්බ පැපොල් ගෙඩිය ගන්න රාක්කෙට හේත්තු වෙලා අර ගන්න කොට රාක්කෙ පහල තට්ටුවක භාගෙට ඇලවිලා තිබ්බ අර ස්ටිකර් ටික මගේ ශර්ට් එකේ හරියටම පහල බට්න් දෙකක් විතර උඩින් ඇලවිලා තිබ්බා හරි අපූරුවට..


ඉතින් දකින හැමෝම හිනා වෙන එක පුදුමයක්යැ ?


ප.ලි - මෙම සිද්ධිය මට සිදුනොවූවත් කිසිවකු විශ්වාස නොකරන බැවින් එය එසේ නොලියා ඇත.