හස්ත කර්මාන්තවල අනාගතය...

මේ දවස් ටිකේම අනිත් බ්ලොග් කියවා කියවා කමෙන්ට් කර කර ඉන්න අතරේ ඉතින් ආයි බ්ලොග් පෝස්ට් ලියන්ඩ නම් වෙලාවක් හිටීයා කියලා කවුරු හරි දෝස්මුරේ දාන්ඩ නම් එනවා නෙවෙයි ඕන් !
මේ දවස් ටිකේ ශිල්ප 2013 හස්ත කර්මාන්ත ප්‍රදර්ශනේ තියෙනවා නොවැ BMICH එකේ.. 

ඔෆිස් යද්දි එද්දි කකුල පැටලිලා වැටුනත් වැටෙන්නෙ බී එම් අයි සී එච් එකට හින්දා ම මාත් (ව්‍යාකරන ඇනෝ එයිද සරමත් උස්සගෙන මට කෙලින්ඩ ! ) ගියා හැමදාම වගේ ඔය කෙරුවාව බලන්ඩ..

අනිත් සැරවල් වල ශිල්ප ප්‍රදර්ශනය එක්ක තව තව ඒවත් එක්කහු උනාට මෙදා සැරේ හස්ත කර්මාන්ත විතරයි .

ආ ගිය අවුරුද්දෙ මරු වැඩක් උනා ඕක බලන්ඩ ගිහින්..

සුපුරුදු විදියට මාත් ගියා කැමරා රාජයත් එල්ල ගෙන ඕකෙ ඔය  හස්ත කරුමාන්ත අංශෙ ෆොටෝ ගන්ඩ..
මායි යාළුවෙකුයි ගියෙ..

ඒක සංවිධානය කරන කාර්යාලය හරියෙ සාරි ඇඳ ගත්ත ගැටිස්සියො ටිකක් එක්ක ඇඹරි ඇඹරි හිටපු ටයි දා ගත්ත "මහත්තැන්" කෙනෙක් කුලප්පු වෙච්ච වෘෂභයා සේ මගෙන් ෆොටෝ ගන්ඩ අවසර ගත්ත ලියුමක් ඉල්ලපි..

"අවසර ලියුම් නෑ..මේක නිදහස් ප්‍රදර්ශනයක් නෙ මන් (ව්‍යාකරන ඇනෝ මෙන්නෝ... ) ෆොටෝ ගන්ඩද එපාද ?"

"ෆොටෝ ගන්ඩ ඕනි නම් අවසර ගන්ඩ ලියුමක් ලිඛිතව ඕනි"

ටයි ගැටෙන්  හිරවෙච්ච ශ්වාස නාලෙන් මේ මහත්තැන් මට කියපි..

"කවුද ඉන්නෙ මෙතන බළධාරියෙක් මට කථා කරන්න "

මාත් ඇත හැරියෙ නෑ..මොකද මමත් දන්න ඔය ආයතන වල ලොකු අය ඉන්නවා..ටිකක් විතර..සියළුම පොඩ්ඩො නොදන්නවා උනාට..

"මේ අපේ සර් කෝ කොහාටද ගියේ ?"

"මිනිස්ට්‍රියට ගියා "

ඒ මේ මහත්තැන්ගෙයි සහායකයකුගෙයි කතාව..

"මේකො ෆොටෝ ගන්ඩ අවසර ගන්ඩ මෙච්චර දඟලන්න ඕනි නෑ මචන්..ෆොටෝ ගන්ඩ එපානම් බලන්නත් ඕනි නෑ..අපි ෆොටෝ එකක් ගහලා කොහේ හරි  ප්‍රචාරය කලොත් මේව නිර්මාණය කරන දක්ෂයින්ටනෙ තැන..ලොක්කන්ට එපා නම් වරෙන් යන්න"

කියලා මම අර මහත්තැන්ටත් කියලම ආවා..
එන ගමන් බලන අයට ප්‍රතිචාර ලියන්ඩ තිබ්බ පොතෙත් ඒ වෙලාවෙ හිතට ආපු ආවේගෙ ලියලාම ආවා..

ෆොටෝ ගන්න තහනම් ඒ වා කොපි කරයි කියලා බය නම්..බලන්නකො මේ වගෙ නිර්මාණයක් කොපි කරලා කරන්නත් මොන තරම් දක්ශ කමක් තියෙන්ඩ ඕනිද කියලා..

මෙදා පාර නම් මම කැමරා රාජයා අරන් ගියේ නෑ..මේ ගත්ත ෆොටෝ ගත්තෙ මගේ ෆෝන් එකේ කැමරාවෙන්..මෙදා පාර නම් ලොකු කැමරාව ගෙනාවත් අවුලක් නොවන බව සුවර්..මොකද එතන ප්‍රදර්ශනයම භාරව හිටි ලොකු නෝනවත් හොඳටම දන්න කෙනෙක් නිසා..සහ සංවීධාන කටයුතුත් අනගි විදියටම කරලා තිබ්බා..

හෙටත් ඒ කියන්නෙ 18 වෙනිදත් තියෙන නිසා යන කෙනෙක් ඕන් යන්ඩලා..
..

..

නිර්මාණශීලිත්වයට සීමා මායිම් නෑ කියලා හිතුන කුටියක්..නිර්මාපකයා කියන්ඩ හදපු දේ හරියටම නොතේරුනත්..

අපේ අම්මා සර සර ගාලා පොල් කොළ වලින් පැදුරු වියපු කාලෙ මතක් උනා..ලාම්පු එලියට පූස් පැටව් විතරක් නෙවෙයි මහ පූසිත් එහෙට්ට මෙහෙට්ට යන පොල් කොලෙ එක්ක සෙල්ලම් කරන්න හරි මනාපයි..ඒක බලන් ඉන්න අපිත් හරි මනාපයි..