මනුස්සකමේ මතකයන්...රවී..

අපි ලේසියට සහ හුරතලේට රවී කියලා කිව්වට මිනිහා සවීන්ද්‍රන්. ඔහු තමන්ගෙ අම්මා, තාත්තා සහ අක්කා එක්ක ඉන්දියාවෙ තමිල්නාඩුවෙ   ඉඳලා බදුල්ල පැත්තෙ බිස්නස් වැඩ වලට ලංකාවට ආවෙ . කොළඹ හිටි අපිට රවියා හම්බ වෙන්නෙ අපි දෙමල ඉගෙන ගන්න ගිය ආයතනයේදි..එතන භාෂා ඉගැන්වීමේ මධ්‍යස්ථානයක්. අපි දෙමල ඉගෙන ගන්න යනකොට රවි ඇවිත් තිබුනෙ ඉංග්‍රීසි සහ සිංහල ඉගෙන ගන්න. 

අපිට වඩා වයසින් බාල උනාට..අපේ සෙට් එකේ හිටිය කසුනාගෙ වයසෙ නිසා ඌට සෙට් වෙලා හෙමි හෙමිහිට රවියත් අපේ සෙට් එකට ආවා..
සතියෙ දවස්වල බදුල්ලෙ හිටියත් සති අන්තෙට කොළඹට ඇවිත් හැමදාම සඳුදා ආපහු බදුල්ලට යන්න මුල් දවස් වල නම් මිනිහා ඔය බම්බා පැත්තෙ හෝටලේක ලොකු ගානක් ගෙවලා කාමරයක නැවතිලා හිටියා. පස්සෙ අපි නැවතිලා හිටිය චමරියෙ රූම් එකක් ෆ්‍රී වෙච්ච ගමන්ම අපි ඒක රවියට වෙන් කලා. මිනිහා අර හෝටලේට සති දෙකක ගෙවන ගානටත් වඩා අඩුයි අපේ චමරියෙ මාසෙටම මිනිහට ගෙවන්න වෙන ගාන. ඒ වගේමයි මුලින් සති අන්තෙ විතරක් නැවතිලා හිටි මිනිහා පස්සෙන් පහු ඔය ක්ලාස් එකේ විභාග තියෙන කාලවලට සතිය හමාර නැවතිලා ඉන්නත් අමතක කලේ නෑ..අපි එහෙන් මෙහෙන් වනන ඉංග්‍රීසි වලින් සහ එදිනෙදා ඉගෙන ගන්න දෙමල වලින් අපී සෙට් එක සහ රවියා  අතරෙ සුහද මිත්‍රත්වයක්  ඇති උනා. 

රවියගෙ ඉංග්‍රීසි පංතියෙ සහ සිංහල පංතියෙ  ඉන්න සිංහල උන් රවියට ඉංග්‍රීසී වලට අමතරව සිංහලත් උගන්නලා . ශුද්ධ සිංහල !

"මොකද්ද බන් !@#@$%% කියන්නෙ ?"

මූ අපෙන් ඉංග්‍රීසීයෙන් අහන්නෙ අර සිංහල වචනෙ බර කරලා හයියෙන්..එක එක දවසට එක එක ඒවා..ඔය කරදරේ ඉවර වෙන්න අපි කලේ එක දවසක අපේ සිංහලේ  තියෙන සේරම වගේ කුණුහබ්බ ටික මූට ලියලා කියලා දුන්නා.
.
"ඔය වගේ වචනයක් කවුරු කීවත් කියහන් ඕක නරක වචනයක් කියලා. එතකොට උඹව තම්බන්න බැයි කියලා උගන්වන එකාට තේරෙයි."

රවියත් බොහොම සතුටින් හිටියෙ ටික දවසයි ඌ සේරම කුණුහබ්බ ටික දන්නවා කාටවත් තම්බන්න බෑයි කියලා..

එක දවසක ඉංග්‍රීසි ක්ලාස් එකේදි..මූට තිබ්බ ස්පීච් එකක් තමන්ගෙ ගම ගැන කියන්න..ඕක මැදක් හරියට කියනකොට මූට පොඩ්ඩක් හිර වෙලා කියන්ඩ ඕනි වචනෙක හරිම ඉංග්‍රීසි වචනෙ මොකද්ද කියලා මීටර් වෙන්නෙ නැතුව..

O.K. Ravi carry on..carry on...

කියලා ඉංග්‍රීසි සර් කියද්දි මූ රතුවෙලා..අපිවගේම කළු එකෙක් රතු උනේ කොහොමද කියලා අහන්න නම් එපා ඉතින්...

"සර් නරක වචන කියනවා ආන්ඩවනේ..."

කියලා මූ කතාවත් නවත්තලා තියෙන්නෙ මුළු පංතියම හිනා සාගරේක ගිල්වලා තමයි..

කියන වචනෙ පද පෙරැලි සේරම කියලා දුන්නත්..රවිට ආයිමත් එක දවසක carrier  කියන වචනෙ කිව්ව මිස්ටත් ඔහොමම කියලා තිබ්බා..

අපේ චමරියෙ එක කාමරේ දෙන්නා ගානෙ තමයි හිටියෙ..රවියයි කසුනයි දෙන්න එක කාමරෙ..අපිට සෙට් වෙන්නත් ඉස්සෙල්ලා ඉඳලමනෙ උන් දෙන්නා සෙට් වෙලා හිටියෙ..රවියා සර්පයින්ට මාර බයයි..හැකරැල්ලෙක් ආවත් මූ දුවන්නෙ හූ තියා ගෙන..අපි උනත් සර්පයින්ට පොඩ්ඩක් බය උනත් රබර් සර්පයින්ට පළමු වෙනි සැරේ බය උනාට පස්සෙ ඌට බය නෑනෙ..බෝඩිමේ රබර් සර්පයො කීප දෙනෙක්ම තිබුනා..අපි අර රබර් සර්පයෙක් අල්ලලා ඉඳලා රවියව ඇල්ලුවත් ඌ කෑමොර දෙනවා..එච්චරටම බයයි..


අපි සරම් ඇන්දට රවියා අඳින්නෙ වේට්ටි..සරම වගේ මූට්ටු කරලා නැති සරම් රෙද්දක්ම තමයි ඒක..දවසක අපි රෑ 12 විතර වෙනකම් චමරියෙ සාලෙ ඕමි අතක් බල බලා ඉන්නවා..සාලෙන් බෙදිලා ගිය කොරිඩෝවෙ දෙපැත්තට තමයි අපේ කාමර තිබ්බෙ..කොරිඩෝවෙ ලයිට් නිවන්නෙ අන්තිමටම නිදා ගන්න යන එකා..

මහ රෑ දොලහට විතර..රවියගෙ කාමරේ දොර ඇරුනෙ ගිරිය යටින් කෑ ගැහිල්ලක් එක්කමයි..

අපිත් එක්ක සෙට් වෙලා කරපු මගෝඩි වැඩක සැලසුමක සේයාවක්වත් නැති හින්දා අපි හතර දෙනත් තුෂ්නිම්භූත උනා මේ සද්දෙට..ඇරිච්ච දොර ඇතුලෙන්..කෑ ගහගෙන සාලෙ මැදට දුවගෙන ආවෙ රවියා..ඇඟේ නූල් පටක්වත් නැතුව...අපිත් කලබල වෙලා ඇයි ඇයි කියාගෙන නැගිට්ටහමයි..රවියා කාමරේ දිහාවට අත් දික්කරගෙන මොනාද කියන්ඩ හැදුවත්..ඒ එක්කම ඌට මතක් උනා ඌ ඉන්නෙ යකඩ සූට් එකෙන් කියලා..සාලෙන් එලියට දුවන් ගිහින් එළියෙ වැලක තිබ්බ තුවායක් ඇඳ ගෙන එනකොටත් අපි රවියගෙ කාමරේ..

කසුනා ගොරෝ ගොරෝ බුදි..බොරුවට නිදියන් ඉන්න එකාට තමන්ගෙ කාමරේ ඉන්න එකා යටි ගිරියෙන් කෑගැහුවට ඇහැරෙයිද ?නෑනෙ සුපිංවතුනි....

රවියා ඇඳගෙන හිටි වේට්ටියෙ කෙලවරක් ඇඳේ විට්ටමට ගැට ගහලා..කොට්ටෙ උඩ රබර් සර්පයෙක්..උනේ මොකද්ද කියලා කියන්ඩ ඕනි නැහැනේ..එදා රවියා නිදා ගත්තෙම නෑ..හැබැයි පස්සෙ සතියක ඌ අපිට දුන්නා පෝරියල් එකක්  නියමෙටම..මොනාද මන්දා සැර කොච්චි ජාතියක් දාලා වඩේ හදලා ගෙනත් දුන්නා..රවියා වඩේ ගෙනාවහම අපි කන්නෙ නෑ..පොර කනවා..අතට අහු වෙන්නෙ වඩ කීයද..සේරම කටේ ඔබා ගෙන..අම්මට සිරි..මෙන්න කාලා ඊළඟ තත්පරෙන් කට්ටිය මකරො වගේ ගිණි පිඹින්න ගත්තෙ..ඊළඟ මාසෙටම තේ බොන්න ගෙනාපු සීනි කිලෝ එකහමාරම ඉවරයි උදේ වෙනකොට..

ඔය සිද්දියෙන් වෙච්ච හොඳම දේ තමයි ඊට පස්සෙ රවියා ගේන කෑම ජාති වලට අපි පොර කෑවෙ නෑ..බොහොම සංයමයෙන් තමයි කෑවෙ..


පින්තූරෙ ගත්තෙ ananmanan.com


සිංහල පංතියේ විවිධ ප්‍රසංගයට රවියට ඕනි උනා සිංදුවක් කියන්න..සිංහල සිංදුවක්..අපිත් උදව් කලා පුරුදු වෙන්න..සිංහල සින්දුවෙ MP3  එක නෙට් එකෙන් බාලා ඌට අහන්න දීලා ඒකෙ වචන ටික ලිව්වා ඉංග්‍රීසියෙන්..ඒ වචන ටික බලාගෙන මූ දැන් මුලින්ම වචන ටික කට පාඩම් කර ගත්තා..අර සිංදුව 10-15 වතාවක් ඇහුවා..ඔන්න දැන් අපිට රිහසල් එක දෙන්න ලෑස්තිය..

අපි වටවෙලා ඉන්නවා.. මූ මැද ඉඳන් පටන් ගත්තා සිංදුව.. හිතා ගන්නකො දෙමල ඌරුවට මේ සිංහල සිංදුව මිනිහා කියන්නෙ...

අඩි පාරෙ සීයා ගාව..
දුටුවා නුඹෙ නීල දෑස
සංකර නැති පිංකර ඇති
නෙළුම් පොඩිත්තී..


අඩි පාරෙ සීයා ගාව..
දුටුවා නුඹෙ නීල දෑස
සංකර නැති පිංකර ඇති
නෙළුම් පොඩිත්තී..


මේක පළමුවෙනි සැරේ කිව්වත් මීටර් නොඋනට දෙවෙනි සැරේ රිපීට් කරන කොට තමයි සෙට් එකටම මීටර් උනේ...පැය භාගයක් විතර හිනා වෙලා..තමයි වැරැද්ද හරි ගස්සලා දුන්නෙ..අරෝෂයා හිතලම සිංදුව ඉංග්‍රීසියෙන් ලියන කොට වචන මාරු කරලා..



අන්තිමේ රවියා විවිධ ප්‍රසංගෙට කිව්වෙ නම් වෙන සිංදුවක්..

මේ කතාව අපේ නම් එක්කම කියලා මෙන්න මගේ සිංහල යාළුවන්ගෙ වැඩ කියලා..වචන මාරු කරලා සිංදුව කියලා මුළු හෝල් එකම හිනා ගස්සලා තිබ්බා..


ලංකාවෙ දිගටම ඉන්නවා කියලා ආවත් අවුරුදු පහකට පස්සෙ විතර...රවිලගේ තාත්තගෙ හිත වෙනස් උන නිසා..ආයි ඒ ගොල්ලො  තමිල්නාඩුවටම ගියා පහුගිය අවුරුද්දක..

යන්න ඉස්සෙල්ලා බදුල්ලෙ ඒ ගොල්ලන්ගෙ ගෙදර අපේ සෙට් එකටම පාටියක් දුන්නා..

අපි සමු ගන්න කලින් රවි අපිව බදා ගෙන ඇඬුවා..

කිසිම නෑදෑකමක්, හිත මිතුරු කමක් තියා ලාංකික කමක් වත් අරගෙන නො ආපු රවි මනුස්සකමින් අපිත් එක්ක කොයි තරම් ලංවුනාද කියලා හිතෙන්නෙ.. 

බොහොම රළු දරඳඩු පෙනුමක් එක්ක උඩට කරකවලා රැවුලක් වවලා ඉන්න රවිගේ තාත්තා අපි එක්ක කිව්ව කතාව ඇහුවහමයි..

"වැරැද්දකට තැලුවහමවත් අඬන්නෙ නැති සවී ..මට පුදුමයි පුතාලා !"

අදටත් ස්කයිප් කෝල් එකක් ගත්තහම රවියා කතාව ඉවර කරන්නෙ..

"මෙහෙ හරි පාළුයි බන්..මම කවදා හරි ආයි ලංකාවට එනවා

කියලම තමයි...

කාලයේ වැලි තලාවෙන් ටිකෙන් ටික වැහිලා යන්න දඟලන මේ මතකයන් අකුරු කරලා නොතියන්නෙ ඇයි කියලා අහන නිර්දය විවේචකයගේ ප්‍රශ්ණයට පිලිතුරු ලියන්නම්කො එහෙනම් මේ විදියට...