මතේ ආදීනව..

මේකෙ සාමන්‍ය සමාජයෙ භාවිතා කරන කුණුහරුප තියෙන නිසා ඔය මානසික  බබ්බු  වගේ හිතන අය.. නොකියෙව්වට කමක් නෑ ඕන්.. මෙතනින්ම හැරිලා යන්න ඒ අය.. 



ඔය පහු ගිය දවසක රෑ තිබ්බ පාටියකට අපි ගිහින් එළියට බහිද්දි මහ රෑ .. මායි තව යාළුවෙකුයි තමයි හිටියෙ.. අනිත් අය තම තමන් ආපු වාහන වල ගියා.. සමහරෙක් අපිට ලිෆ්ට් එකක් දෙන්න හැදුවත්..මේ මහ රෑ ළඟම තියෙන ටවුන් එකට ගිහින් අපි ත්‍රීවීල් එකක් ගමු කියලා අපි කතා වෙච්ච නිසා..බොහෝම ආදරයෙන් ලිෆ්ට් දෙන්න ගිය ඒවා ප්‍රතික්ශේප කරලා අපි දෙන්නත් දැන් එනවා පාරෙ..කොයි තරම් බීවත් අපි දෙන්නා කෙලින්.. ඒ හරියෙ පාර හරියට කෙලින් නෑ..zඉග් zඇග් වෙලා තිබ්බෙ..මහ ලොකු හුළඟක් නැතත්..පාර දිගේ එක පේලියට තිබ්බ ලයිට් කණු වල ලයිට් එහෙට වැනෙනවා...මෙහෙට වැනෙනවා..සැන්ඩි වලට සහ අඩු පාඩුවට බියර් බෝතල් දෙක තුනක් හිස් කරපු නිසා..විනාඩියෙන් විනාඩියට හුජ්ජ බරයි.. අඩි දහයයි හුජ්ජ පාරයි...ටවුමට යන්න කිලෝමීටරයක් විතර තියෙන නිසා අපි දෙන්නත් ඔහොම කර කර ගියා..

බ්‍රාස් ගාලා පිටි පස්සෙන් ආපු පොලිස් ජීප් එක නැවැත්තුවෙ නැද්ද අපිව හරස් කරලා..

"නැගපිය වේසිගෙ පුතාලා දෙන්නා ජිප් එකට.."

"අපිට නෙවෙයිනෙ කිව්වෙ අපි යන් බන්.."

මන් අනිකාගේ අතින් අල්ලගෙන ජීප් එක මඟ අරින්න හදන කොටම..
බොහෝම ආදරෙන් අපේ බෙල්ලෙන් අල්ල ගත්තෙ එතන හිටිය මහ තඩි පොලිස් මාමා කෙනෙක්..

"ඇයි ඇයි රාලහාමි ජීප් එකට නගින්න කීවෙ වේසිගෙ පුතාල දෙන්නෙකුටනෙ..අපේ අම්මාට හොඳටම සුවර් අපි අපේ තාත්තගෙ ළමයි කියලා..ඕනිම නම් අපි හෙට අපේ උප්පැන්නෙ ගෙනත් පෙන්නන්නම් හෙට උදේම"

"හා හරි එහෙනම් හොඳ මහත්තුරු දෙන්නා වගේ නගින්නකො ජීප් එකට..ඊට ඉස්සෙල්ලා ඔය ගලවලා කරේ ඔතන් තියෙන කලිසම් දෙක ඇඳ ගන්නකො.."

අපිට කීව පොලිස් මාමා

"ගිහින් කූඩුවට දාලා මේ වේසිගෙ පුතාලට !@@#$%%# ඕනි එලිවෙනකම්..."

කියලා අනිත් රාලහාමිලා මාමලා දෙන්නට කීවා..අපි ගනන් ගත්තෙ නෑ..ඒ කීවෙත් අපිට නෙවෙයිනෙ..

"අපි කලිසම් ගලවන් ඉන්නෙ ඇයි කියන හේතුව ඇහුවෙ නෑනේ රාළහාමි"

"ඇයි මහත්තයො හැබෑටම කලිසන් ගලවන් මෙහෙම ප්‍රසිද්ධියෙ පාරෙ යන්නෙ?"

"බිය ටිකක් වැඩිය බිව්වා රාලහාමි..දන්නවනෙ එතකොට ඉතින්..විනාඩියෙන් විනාඩිය සිප් එක ඇර ඇර ඉන්නවට වඩා මේක කොයිතරම්ම නම් ලේසිද ?"

"ඔව් ඔව් ඒ උනාට ඕක දැන් ඇඳ ගන්ඩකෝ.."

අපිත් සෑහෙන්ඩ බ්‍රේක් ඩාන්ස් ස්ටෙප්ස් ටිකක් රඟ දක්වලා  පොලිස් මාමලගෙත් උදව් අරන් කලිසම් දෙක ඇඳ ගත්තා.. 

ජීප් එකට ගොඩවෙන්න මොහොතකට ඉස්සෙල්ලා තමයි මට මොලේ පෑදුනේ

"හෝව් හෝව් හෝව් පොඩ්ඩක් !!!... අරි දැන් අපිව මේ අතඩංගුවට ගන්නෙ මොකටද ? එහෙම නීතියේ කියන්නැතුව අත් අඩංගුවට ගන්න රාලහාමිලාට බලයක් නෑ..මන් හත් සැරයක් පේල් උනත් ලෝ කොලිජි එන්ට්‍රන්ස් එකට අට සැරයක්ම පාඩම් කල කොල්ලෙක්..අයි නෝ ද ලෝ.."

"මොකද්ද ඔය හු!@@# පුතාලා දෙන්නා තව අහන්නෙ?"

"ඇයි අත් අඩංගුවට ගන්නෙ අහනවා සර්? ලෝ දන්නවලු..හේතුව නොකියා ඒම මේම කරන්ඩ බෑලු..මේ මල ඇණ දෙක මෙතන දාලා යන් සර්"

බොහෝම කරුණාවෙන් ආයිමත් ජීප් එකේ ඉස්සරහ ඉඳන් හිටි රාලහාමි මාමා ඇවිත් ,

"මේ මහත්තුරු දෙන්නා අත් අඩංගුවට ගන්නෙ බීලා ප්‍රසිද්ධියේ අප්‍රසන්න ලෙස හැසිරීම නිසා..දැන් තේරුනාද ?"

"හරි දන් අප්‍රසන්නව හැසිරුනා කියමුකො..කෝ ප්‍රසිද්ධියේ ??? මේ මහා රෑ පාරෙ බලු බල්ලෙක් නෑ..

"ඒ උනාට ඔය කෑ ගැහිල්ලට පාර අයිනෙ තියෙන ගෙවල් කීපෙකින්ම 119 වලට කෝල් කීපයක් ගිහින් තියෙනවා.. දැන් නගින්නකො මහත්තුරු දෙන්නා ජීප් එකට.. හෙට උසාවි දානකම් අපි රෑ නවාතැන් පහසුකම සපයන්නම්"

ජීප් එක අපිත් අරන් යනවා.. යනවා කිව්වට යනවමත් නෙවෙයි.. විනාඩි පහක් යනවා..හුටස් ගාලා නවතිනවා... මන් හුජ්ජ කරනවා.. තව විනාඩි පහක් යනවා නවතිනවා මයෙ යාලුවා හුජ්ජ කරනවා..

"මන් කීවා සර්ට මේක මල වාතයක් දාලා යන් කියලා...

පොඩි රාලහාමි මාමා කන් කෙඳිරි ගානවා.. ඇයි අපිට ජීප් එකේ දොර අරින්න වෙලා තියෙන්නෙ එයැයිට නෙ... අපි ඉතින් VIP ටයිප් එකේ..ඕම ඕම කර කර පොලිසියට ගියා.. ඕන් එදා පොලිස් කූඩුවෙ ලැගපු ..අපි දෙන්නා පහු වෙන්දා උසාවියේ..

ඒ වෙනකොට වෙරි මත ගිහි තිබ්බ නිසාම..විලි ලැජ්ජාවෙ බෑ..ඒත් මොනා කරන්නද ඉතින්.. ගහකො බැඳ ගත් බෙරේ...

නඩුකාර හාමුදුරුවො අපි දිහා බොහොම කරුණාවෙන් බලලා..

"පෙර කරපු වැරදිත් නැති නිසා..බොහොම තරුණ ජීවිත දෙකක් නිසාත්..මන්  බර පතල දඬුවමක් දෙන්නෙ නෑ..නමුත් යුෂ්මතුන් දෙන්නට වෙනවා සති දෙකක් සමාජ සේවා වැඩ වල යෙදෙන්න..මෙන්න මේ පන්සල් දෙකේ තියෙන වැඩ කරන්ඩෝනි"

"ඊට අමතරව තමන්ට පුළුවන් තරම් ප්‍රමාණයක් මත් ද්‍රව්‍ය වලින් මුදවා ගෙන ඒ ගැන විස්තරයක් මේ ගරු අධිකරනයට දෙන්න ඕනි...සති දෙකකින්"

අපි දෙන්නත් ඕන් පන්සලේ ගොඩනගන චෛත්‍යයට අත් උදව් දෙන ගමන් කල්පනා කරේ කොහොමද කට්ටියව මත් ද්‍රව්‍ය වලින් මුදවන්නෙ කියලා..මාත් මොලේ කල්පනා කරලා..වැඩ පිළිවෙල යෙදුවා..
සති දෙක ගියා...

ඊළඟ උසාවි දිනය..අපි දෙන්නම පූස් පැටව් වගෙ කූඩුවෙ..

"බොහෝම හොඳයි..සමාජ සේවා වාර්තාව හොඳට වැඩ කරල තියෙනවා..කෝ බලන්න ඔය සති දෙක ඇතුලත කී දෙනෙක් මත් ද්‍රව්‍ය වලින් මුදවා ගත්තද කියලා බලන්න"

මාත් සෑහෙන ලේස්ති වෙලා ගියේ ඔය ප්‍රශ්ණෙට උත්තරෙ දෙන්න..
මන් ඇදලා ගත්තා ඊට ඉස්සර දවසෙ මන් බ්‍රිස්ල් බෝඩ් එකක ඇඳලා තිබ්බ චිත්‍රෙ..

"ඔය මොකද්ද ?" 

නඩුකාර හාමුදුරුවො ඇහුවා..

"මන් පාවිච්චි කලේ මේ චිත්‍රය මත් වලින් බේරා ගත්තා 16 දෙනෙක්ව"

"ආ...... බොහොම හොඳයි බොහොම හොඳයි..යුෂ්මතා කියමුකො බලන්න ඔය චිත්‍රෙන් ඒ වැඩේ කලේ කොහොමද කියල ? "

"මන් මේ ලොකු රවුම පෙන්වලා කිව්වා මේ තියෙන්නෙ ඔය ගොල්ලො ඩ්‍රග්ස් ගන්න ඉස්සෙල්ලා මොලේ ප්‍රමාණය..මේ පුංචි රවුම පෙන්නලා කිව්වා මේ තියෙන්නෙ ඔය ගොල්ලො ඩ්‍රග්ස් ගත්තට පස්සෙ මොලේ සයිස් එක කියලා"

"Excellent excellent... very impressive !!"

හැමෝම මගේ වැඩේ ගැන පැසසුවා.

"ඔව් බලන්න අනිත් යුෂ්මතා කියන්ඩ තමන් කොහොමද ඒ වැඩේ කලේ කියලා?"

මගේ යාළුවගේ වාරය...

මිනිහත් මෙන්න තඩි කාර් බෝඩ් එකක් අරන් විනිශ්චයාසනයට පෙන්නුවා...

"මන් 267 දෙනෙක්ව ඩ්‍රග්ස් වලින් අයින් කෙරුවා "

ඌඌඌහ්......ඕඕඕඕඕහ්හ්හ්හ්......!!!

ශාලාව පුරාම කසු කුසුව..මාත් හොල්මන්..

"ඔය පුංචි බෝලෙයි ලොකු බෝලෙයි පින්තූරෙ පෙන්නලා අනිත් යුෂ්මතා වගේ මොලේ ගැන කිව්වද ?"

"නෑ ස්වාමීනී.. මන් මේ පුංචි  බෝලෙ තියෙන පින්තූරේ පෙන්නලා කිව්වා මේ තමා ඔය ගොල්ලො ඩ්‍රග්ස් අරන් හිරේට යන්න ඉස්සෙල්ලා ඔය ගොල්ලන්ගෙ පුකේ සයිස් එක....."

මට ඇහුනෙ එච්චරයි මයෙ හිතේ මට කලන්තෙ දාලා වැටෙන්න ඇති...

ප.ලි. -
මේ කතාව කියවලා කැමති කෙනෙක් මේ කතා දෙකත් 
http://www.liyanna-liyanna.blogspot.com/2012/03/blog-post_16.html

http://www.liyanna-liyanna.blogspot.com/2012/03/creator-vs-creation.html


කියවන්නකො..එතකොට යම් අදහසක් ගන්න පුළුවන් වෙයි මන් ලියන දේවල් ගැන..