හාල් පොත වගේ ඔච්චරම තමයි...

ඔය හාල් පොත වගේ ඔච්චරම තමයි තීයෙන්නෙ කියන වදන් පෙළ අපි ඒ කාලෙ භවිතා කළේ මොනව හරි එකම එකක් තියෙන වෙලාවටයි. 70 දශකයේදි හාල් පොත ඒ වගේ එක් කෙනෙකුට එහෙම නැත්නම් එක පවුලකට තිබුණු එකම දෙයක් වුණා. හාල් සහ ආහාර හිඟ ඒ කාලෙ මේකියන කාඩ් එකට තමයි සමූපකාරයෙන් ඒ ද්‍රව්‍ය ලබා දුන්නෙ.


මන් කියන්න යන්නෙ නම් හාල් පොත ගැන නෙවෙයි. ඒ වගේ මටත් තියෙන එකම එක දෙයක් ගැනයි. මගේ කවි සහ නිසදැස් ලියන්න තියෙන හැකියාව බින්දුවයි. ඒ නිසාමදෝ කොහෙද පත්තරයක, පොතක, සඟරාවක දැන් නම් සයිබර් අවකාශයේ තියෙන කවි හෝ නිසදැස් දැක්ක ගමන්ම කියවනවා. කියවලා රස විඳලා එහෙම මට ලියන්න බැරි එක ගැන පොඩ්ඩක් දුක් වෙලා අත ඇරලා දමනවා. ඒ වුණාට එක දවසක මම එක සිද්ධියක් ගැන එකම එක නිසදැසක් ලිව්වා. ලියලා මගේ දිනපොතේ තියෙන්න ඇරියා කාලයක්ම. 


පහු කාලෙක මූණු පොතේ මම කියවන්න කියල එකතු වුණ රූ කියන ගෲප් එකට මම නිකමට වගේ මේ නිසදැස යැව්වා. නිසදැස ඒකෙ පල වුණත් මතකයෙ හැටියට ප්‍රතිචාර නම් ලැබුණෙ නැද්ද මන්දා. වෙනත් ලස්සන නිර්මාණ කියවනවා හැර මගේ මේ අසාර්ථක නිර්මාණයට මොකද වුණේ කියලා මන් හෙව්වෙ නෑ. පස්සෙදි මගේ ඊ මේල් එකට ලිපි එන්න ගත්තා මගේ මේ නිර්මාණය ඒ අය මුද්‍රණය කරන පොතට අර ගත්තා සහ ඒකට කැමැත්ත ඉල්ලලා. මුලින්ම උනන්දුවක් නොතිබ්බත්..අන්තිම මොහොතේ වගේ මන් ලිපියක් දැම්මා ඒකට කැමැත්ත පල කරලා. 
ඒ නිර්මාණය වුණේ මෙන්න මේකයි.


හැඳින ගැන්ම
නුඹ ළඟින් හිදි
මගේ හදවත ගැහෙන රාවය
මගේ හදවත හඬන රාවය
නො ඇසුණ - නො තෙරුන නුඹ
ගුවන අරා ගිය යාන්ත්‍රික හදවත
" ආන්න එම්.අයි. 24 ක් "
හඳුන ගත් අපූරුව !


මේ පද වැල ඇත්තටම "මුතු අහුර" කවි පොතේ පල වුණා. ඒක එළි දැක්වීමේ උළෙල තිබ්බෙ බණඩාරනායක සම්මන්ත්‍රණ ශාලාවේ මිහිලක් මැදුරෙදි පහුගිය සැප්තැම්බර් හරියටම අර පොත් ප්‍රදර්ශනය තියෙන කාලයේමයි.සතුටක් දැනුණා මොකද තමන්ට හාල් පොත වගේ තියෙන එකම නිසදැස ට එහෙම තැනක් ලැබෙන කොට.


පසු කාලයේ අපේ ඔෆිස් එකෙන් "ස" ප්‍රසංගය වෙනුවෙන් කරපු සමරු කලාපයට නිර්මාණය් ඉල්ලන වෙලාවෙදිත් මට දෙන්න එකක් තිබුණෙ නෑ..ඕන්න ඔහෙ තියෙන් එකම දීලා දැම්මා. ඔය තියෙන්නෙ අපෙ අයිටී එකේ ජනා මල්ලි ඒකට එකතු කරපු පින්තූරෙත් එක්කම.

මට කොහොමවත් බැරි දෙයක් තමයි කවි සහ නිසදැස් ලියන එක. පොඩිපහේ
කතන්දරයක් ගැට ගහ ගන්න පුළුවන් වුණාට කවියක පද හතරක් ගැට ගහ ගන්න ..ම්හ්..
ඉතින් ලබන අවුරුද්දෙවත් උත්සාහයක් දරලා බලන්න ඕනි මේ වෙනකන් බැරිවෙච්ච කවි සහ නිසදැස් ටිකක් පද බදින්න. ඒ වලදි නොසෑහෙන්න උපමා උපමේය ඕනි වෙයි සහ මන් අතින් ලියවෙයි මේ වගේ එව්වත්,


මහ ගල් තලාවක් මත
පැලි ඉරක් මත
කුඩා  බෝ පැලයකි 

මගේ ආලය

මල් පල දරනු සැකයකි..


හික්ස්... බොන්න වෙන වැඩක් තමයි කවි නිසදැස් ලියන එක නම් !