ප්‍රථම එක්වීම වේදනාකාරීද ? සුන්දරද ? - First Meeting Wondeful or Painful ?

ඉතින්  බ්ලොග් ලියන කට්ටියක් සෙට් වෙලා පොත් ප්‍රදර්ශනය බලනවා.කියන කසු කුසුව..ටික දවසක ඉඳන්ම තිබුනනෙ. ඊට ඉස්සෙල්ල පොඩි තේ පැන් සාදයක් තියෙනවාය කියල මටත් ඕනය කිව්වා.   සහ ඊට ඉස්සෙල්ලා රෑ ජාමෙක තිබුන තේ පැන් සාදයකට මට සහභාගි වෙන්න කියලත් ඒ වෙලාවෙ ඔෆිස් එකේ සෙට් වෙච්ච වැඩක් නිසා යන්න හම්බ උනෙ නැති නිසාත්..මට මේ වගේ සාදයකට ගිහින් ඇත්තටම මම ආසාවෙන් කියවන බ්ලොග් ලියන කට්ටිය අඳුරා ගැනීමටත් තදබල අවශ්‍යතාවයක්  තිබුනා..

ඊට ඉස්සෙල්ල දවසෙ අභියා සහ ඕනය කතා කරල ඉරිදා දවසෙ මෙහෙම තේ පැන් සංග්‍රහයක් තියෙනවාය.. ඒ නිසා ඒකට එන්න රෙඩි වෙලා ඉන්නය කියල බොහෝම කාරුණිකව මට දන්වල තිබුනා.. මට සෙනසුරාදා හවස යාළුවෙක්ගෙ ගෙදර ගියා කොට්ටාවෙ..රැ එහෙ හිටි නිසා සහ යාළුවගෙ පොඩ්ඩා මගෙ ෆෝන් එකේ තිබුනු ගේම් ගහපු නිසාත් උදේ වෙනකොට ෆෝන් එක බැටරි බැහැලා. චාර්ජරයත් කිරුලපන. මම ගෙදර ඇවිත් ෆෝන් එක චාර්ජ් එකට ගහලා ඕන් කලා විතරයි..මේන්න ඕනයගෙ සුමදුර මිහිරි කටහඬ..මුලින්ම ඇහුවෙ

"මිස්ටර් ලියන්නා ඇයි ඔයා ෆෝන් එක ඕෆ් කරලා තිබුනෙ. අපි කොච්චර කෝල් කරාද?.. බලන්න අපි දැන් මේ තේ පැන් සංග්‍රහය බුක්ති විඳිනව..තව කීප දෙනෙක්ම ඇවිත් ඉන්නව..එනවද? "

එහෙම නැතුව

"මේ හු!@@#$$%^&& මොන ප&^$%$#$ ෆෝන් එක ඕෆ් කලේ? තෝ එනවද පැය භාගයක් ඇතුලත බොරැල්ලට? නැත්නම් අපි ඇවිත් අ!@@#$ පු^%^$%#% කැ#$$% ලියන්නා"

කියල නම් නෙවෙයි..

ඉතින් මෙච්චර ගෞරව සම්ප්‍රයුක්තව කතා කරලත්.. සහ අභීයා උනත් ඊට නොදෙවෙනි විදියට අචාරසම්පන්නව අමතලත් නොයා හොඳ නැති කමට මම යන්න හිතුවා.. මොකද මට මේ සෙට් එක හම්බ වෙලා කතා කරන්න දැඩි උවමනාවක් තිබුනා..ඇඳ පැළඳ ගෙන ත්‍රීවීල් මල්ලිට කිව්ව විනාඩි 10න් මාව ගිහින් දමන්න කියල තැනට.. මල්ලි ආවා පිම්මෙ..මොනාද පාර අයිනෙ හිටපු උදවිය..සෑහෙන ඈතට දුවනවා දැක්කා..ආපු ස්පීඩ් එකට..

පොට් එකට එනකොට අප්පා.. තේ පැන් සාදය ටිකක් දුර ගිහින්.. තේ සමඟ තව කැවිලි පෙවිලි ජාති කීපයක්ම තිබුනා.. මන් බ්ලොග් වල කියවල තියෙන හැටියට මන් හිතා හිටියෙ .. මඩ උනත් එව්වයෙ යම් සත්‍යක් ඇති කියලයි.. මොනවහරි යාන්තමට හරි සැර බීම ඇති කියලත් හිතුව! ඒත් තේ පැන් පමණමයි ! මට ඇති උනේ පුදුමාකාර ගෞරවනීය හැඟීමක් මන් මෙච්චර කල් කියවපු බ්ලොග් වල අයිතිකාරයො කිහිප දෙනෙක් හමුවීම ගැන..අභියායි ඕනයයි ටුක් ගාලා අඳුර ගත්තා.. දෙන්නම අඳුන්වල දුන්න.. අන්තිම පේලියෙ ලියන අවංක පැට්ටා, ලසියා, සහ පසන්ව

එතන ළඟ ටීවී එකේ ක්‍රිකට් මැච් එකක් යනව .
. "අඩේ මුන් ගහන්නෙම හතරෙ එව්ව විතරයි!"
  එහෙම කිව්ව පසන් 

"නෑ බන් ඔය හයිලයිට් මැච් එකේ ලයිව් නෙවෙයි.."

කට්ටියම පසන්ට වෙච්ච වැරැද්ද ගැන කණගාටු උනා මිසක්.. කවුරුවත් ඒ ගැන කෝචොක් එකට හිනා වෙන්න ගියේ නැහැ..ඇත්තටම මට කියන්න ආඩම්බරයි.. මන් අහල තිබුනා ඔය කට්ටිය සෙට් උනහම මඩ ගහ ගැනිලි, හිනා වීම්, නෝන්ඩි කිරීම් අනන්තවත් තියේය කියලා..ඒ අතින් මේ සෙට් එක අති අනගිභවනීය විදියට ආදර්ශමත්ම විදියට හැසිරුන ආකාරය මට නම් දෙකන් අදහා ගන්නත් බැරි උනා..මන් නම් කියන්නෙ අනිවා ඩෙෆා මේ වගෙ අචාරශීලි හැදියාවන් තමයි අපේ අනිත් සෙට් පවා ආදර්ශයට ගන්න ඕනි ! ඉතින් සැර බීම ජාති නැති නිසා මම අකමැත්තෙන් උනත් ඔය තේ පොඩ්ඩක් කෝප්පෙකට දමලා තොල ගාමින් හිටිය.. හැබැයි විඩින් විඩේ මගෙ මේ අකමැත්ත දැකපු අභියා සහ ඕනයා ඇතුළු අනිත් සෙට් එකම ..

"මිස්ටර් ලියන්නා හදිස්සියෙවත් ඩෙංගු වලට කඩා පනින් හමුදාව හරි පී.එච්.අයි. හරි ආවොත් සුවර් එකටම ඔය තේ කෝප්පෙ අත් අඩංගුවට ගන්නව. ඩෙංගු මදුරුවො බෝ කලා කියල!"

 නැත්නම්,

 "ඉන්න මිස්ටර් ලියන්න මන් තේ කෝප්පෙ මකුළු දැල් ටික කඩලා දමන්න."

 කියල ඒ උදව්ව හරියටම කලා.මෙවන් කාරුණික ඇමතීමක් මම ඥාතියෙක්ගෙන්වත් ලබලා නැති එක ගැන මතක් වෙනකොට මගෙ ඇහැට කඳුලක් නොආවා මත් නෙවෙයි !

ඇත්තටම අද තරුණ කොටස් වලට එල්ල වෙලා තියෙන චෝදනා වල එකක් තමයි කට්ටිය සෙට් උනහම කතා කරන්නෙ කුණු හබ්බ වලින්මයි කියන එක. මමත් ඒ වගෙ වැරදි සංජානනයක තමයි හිටියේ මේ වෙනකම්ම..ඒ සිතුවිල්ල ක්ශණයකින් සුනු විසුනු වෙලා ගියේ මේ තරම්ම අචාරසම්පන්න, වාග් ශෛලයක් වෙන කිසිත් තරුණ පිරිසක් භාවිතා කරන්නට නැතුව ඇති යන සිතුවිල්ලත් සම්ඟමයි. අවට තේ පානය කරන පිරිස් පවා අපේ සෙට් එකේ මෙම කතා විලාශයන් පිළිබඳව විමතියක් පල කරමින් බලා සිටින බව පෙනී යාමම මෙය තහවුරු කරන්නක්.. ඔය අතරෙ සංවාදයට නැගුන හර බර , කාලෝචිත මාතෘකා සම්භාරය නම් අති උත්කෘශ්ඨයි. කොටින්ම බොහෝමයක් කරුණු  මට තේරුනේම නැති තරම්. .නැත්නම් මෙතන කොටන්න තිබුනා අනිත් අයගේ පහන් සන්වේගය පිණිසම. ඒ වෙලාවෙ තේරුනත් ඒ සංවාද වල තිබුන ගැඹුර නිසාම මගෙ හිතෙන් එව්ව ගිලිහිලා ගිහින්.ඔය අතරේ අපෙ  අවංක පැට්ටත් එයාලගෙ යාළුවෙකුට ප්‍රිය සම්භාශනයේ යෙදෙන හැටි උගන්නපු කතාවක් කිව්වා. රාජකාරි බහුලත්වය නිසාම බොහෝ වෙහෙසකර වී සිටියත්, අභීගෙ සහ ඕනයගෙ අති විශිශ්ඨ සදාචාරසම්පන්න ඉල්ලීම් උදෑසන හෙලූ කෙලපිඩක් සේ අහක දමන්නට නොහැකිව රංග ද එතනට සපැමිනුනා..සම්පූර්ණ යුරෝපීය  ඇඳුම් කට්ටලයකින් සැරසී සිටි ඔහු දුටු මාද මවිතයට පත් උනා කිවහොත් සත්‍යයක්මයි.. මෙතරම් ලාබාල තරුනයන් ඇඳුම් පැළඳුම් ගැන  මෙතරම් සැලකිල්ලකින් සිටීම සහ ඉරිදා දිනයක් වූවද, ටයි පටියක් හැඳ කබායක් පැළැඳ සිටීම!  වැඩ අධික කම නිසාම අප සමඟ වැඩි වෙලාවක් නොසිට නමුත් තේ පැන් සංග්‍රහය විඳ ඔහු අපෙන් සමු ගත්තා.

ඔය අතරේ ඊ (යා) පරිසරය සංකල්පය මත අප සිටි ස්ථානයට නුදුරින්ම වූ ගස දෙස දුක්බරව බැලූ පසන් කාලෙකින් මේ ගහට වතුර දමල නැහැ සිතමින් අයිස් කැට කිහිපයක්  ජිල් බෝල සමස්ත ලංකා ක්‍රීඩා  කෞශල්‍යය පෙන්නුම් කරමින් ගස වෙතට විසි කලා.. කොතරම් සාර්ථකව මෙම වීසි කිරීම සිදු කලාද කියනවානම්..ඒ සියල්ලම වැටුනේ ඊට එහා මේසයේ සිටි කණ්ඩායම මැදටයි.නමුත් අභීතගේ .  ස්තානෝචිත ප්‍රඥාව නිසාම කිසිම හෝ කලබලකාරී තත්වයක් ඇති වූයේ නැහැ.

තවත් හරබර සංවාද කිහිපයක් සහ ඕනයාගේ පාණ්ඩිත්වය විදහා දැක්වූ ඓතිහාසික විග්‍රහයකින් අනතුරුව "හයියෝ බුක් ෆෙයාර්.. හයියෝ සල්ලි !" යනුවෙන් හරබර ලෙස අභීගේ තේමාවකින් අර්ථගැන්වූ පොත් ප්‍රදර්ශනය වෙත යාමට කතිකා කර ගත්තා..ඒ අතරේ අහිංසකී රන්දිල් (ස්තූතියි වැප් නිවැරදි කිරීමට ) ගේ උපන්දිනයේ කේක් අනුභව කිරීමද පොත් ප්‍රදර්ශන භූමියෙදී යොදා ගෙන තිබුනා. පොත් ප්‍රදර්ශන ස්ථානය වෙත යාමට ප්‍රවාහන  පහසුකම් සපයාගැනීමේදී.. අභී විසින් ඔහුගෙ මනා සංචාරක කළමනාකරන හැකියාවන් මොනවට ප්‍රදර්ශණය කරමින් රු100කට යාහැකිව තිබූ තුන් රෝද රියකට රු200 ක් වැනි ඉතා සුළු මුදලකට සේවය සපයා ගනු ලැබුවා.

තුන් රෝද රිය තුල සිටිමින්ම පසන් පාර අයිනේ වූ බළු බෙටි පවා සුන්දරත්වයෙන් අනූනව ජායාරූපකරනයට ලක් කර ගනු ලැබුවා.. 
පොත් ප්‍රදර්ශනයට විවේක කුටියක් තුල අනිත් බ්ලොග් පිරිස හිඳ ගෙන සිටියා.. මතකයේ හැටියට අහිංසකී, චාපා, වැප්, සිහින, ජේ.ඩී. සෝරෝ , ශිරෝශි , දිල්සරා, ඇතුළු මහා කාණ්ඩයක් හිටිය ! මග හැරිච්ච අය මෙතනට එකතු කරයි කියල හිතෙනවා අපේ ප්‍රවීන බ්ලොග් කරුවො ටික කමෙන්ට් විදියට..

ඔවුන් ගෙනා කේක් ඕනයා කෑමෙන් අනතුරුව  තවත් සොයුරන් කීප දෙනෙක් ගෙනදුන් කෝක් බොමින් සතුටු සාමීචියේ යෙදී සිට.. පොත් ප්‍රදර්ශනය නරඹා සතුටින් විසිර ගියා.

ඉතිං බ්ලොග් ලෝකෙට අළුත් මම බ්ලොග් ලියන අනිත් අයව හම්බ වෙන්න ඕනි ඕනි කියල කියා ඉඳල ඕන්න ඔහොමයි කට්ටියව සුන්දර විදියට හම්බ උනෙ!

Yes It's a Wonderful meeting !