මේ වගේ එව්ව නේන්නම් ඔය මිටි මිටි බැඳලා පැත්තක ගොඩ ගහල තිබුනෙ...

අල්ලපු ගෙදර සිරියා නැන්දාගේ පුතා පළමු රැකියාව සඳහා පිටත් වන දිනයේ උදෑසනම
 සිරියා නැන්දා


"ළමයො , ඔය ජොබ් වලට මුලින්ම ගියහම වැඩ පුරුදු වෙන්න කාලයක් යනවා..එතකන් හෙමිහිට තමයි වැඩ කරන්න වෙන්නෙ..එහෙම වෙන කොට ගොඩාක් අය කරන්නෙ වැඩ ගෙදර අරගෙන ඇවිත් කරන එක. උඹ එහෙම ජීවිතේටවත් ඒ වැඩේ  කරන්න ලෑස්ති වෙනව එහෙම නෙවෙයි ඕන්න. මන් ආයි නොකිව්වයි කියන්න එහෙමත් එපා"


කොලුවත් අම්මගේ දේශණාව සහ ගෝරණාඩුව අහල මූණ පුළුටු කරගෙන යනවා..අපේ නැන්දත් මේ කතාව අහගෙන හිටිය..


 මම ඉන්න වැට ගාවින් යනකොට කොච්චර උනත් අල්ලපු ගොදර කොලූනෙ .. (හදිස්සියට කාලක් භාගයක්, සිගරැට්ටුවක් ගෙන්න ගන්න ඉන්න එකානෙ ) ඊටත් වඩා අද හා හාපුරා කියලා වැඩකට යන පළමුවෙනි දවස. මමත් බොහෝම බැරෑරුම් ස්වරූපයක් අරන්..


"පුතේ අම්ම ඔය මොනව කීවත්, පුතා වැඩ අල්ලගන්න හොඳට..මුල කාලේ ඉතින් ගෙදර ගෙනත් කරල හරි පුරුදු වෙන්න..ඒ වගේමයි පුතා ඔයා ළඟට එන, ඔයාගෙ කස්ටමර්ලාට හොඳින් හිනා වෙලා කතා කරලා ඒ අයගෙ හිත සතුටු වෙන විදියට වැඩේ කරල දීල යවන්න..මුල කාලෙ හැමවෙලාවෙම හිනා මූනකින්ම ඉන්න"


කොල්ල මන් දිහා පුදුමෙන් වගේ බලල 


තෑන්ක් යූ අංකල්


කියල පිටත් උනා.
අපේ නැන්දා


"මොකද්ද සිරියා  නංගියේ පොඩි එකා ඉස්සරෝම දවසෙ ජොබ් එකට යන දවසෙ කිව්ව කතාව..වැඩ පුරුදු වෙනකන් ගෙදර අරන් ඇවිල්ල හරි කලාම මක්කැයි වෙන්නෙ?"


"අක්කෙ ඌ ගියේ අර හන්දියෙ මිනී සාප්පු කඩේ මිනී එම්බාම් කරන ජොබ් එකට!"

----------------------------------------------------------------------------------------

බස් රේඩියෝ අහමු නේද කට්ටියම ? 

www.buzzradio.lk


Thanks Abhee.. mistake corrected !