මගේ අහවල් එක...

මෙන්න ඔබ පුල පුලා බලා සිටි අරක...


ආ මන් පහු ගිය කාලෙම කිය කියා හිටියනෙ අරක ගැන විස්තරයක් දානවා කියලා. ඔන්න අද තමයි ඒක කෙරෙන් දවස.


මන් ඉතින් අරකෙ ෆොටෝ එකක් අරන් අප්ලෝඩ් කලා බ්ලොග් එකට.. ඔය තියෙන්නෙ පහල ඒක.

ඈහ් මේ මොකද්ද මේ අප්ලෝඩ් වෙලා තියෙන්නෙ???.. ඒකෙ ෆොටෝ එකක් නෙවෙයිනෙ. මේ තියෙන්නෙ අපේ  අබලන් වෙච්ච මහගෙදර උළුවස්සෙ තීයෙන කනෙයි කියන මැස්සන්ගෙ ගුලක්.  මන් කීප වතාවක්ම මේකෙ ෆොටෝ නම් මූණු පොතේ බෙදා හදා ගෙන ලෝකයාගෙන් කයි කතන්දර ඇහුවා තමයි..ඒත් ඕන් මේකම බ්ලොග් එකෙත් දමා ගෙන බෙදා හදා ගන්න හිතුවා..

ඔබ විශ්වාස කරන්නෙ නැති වෙයි මේ ගුලට අවුරුදි 30ත් 32ක් විතර වෙනවා. මන් පොඩිම කාලෙ මේ  ගෙදර  හැදුවෙ.
මට මතක ඇති කාලෙ ඉඳලම බොහොම පොඩියට ඔය කනෙයි මැස්සො  ගුල  තිබ්බා. දැන් තමයි උන් මේ ශේප් එකට හදන් තියෙන්නෙ. ඉස්ස ර  ඔතන තිබ්බෙ බොහොම පුන්චියට හදපු එකක්.මුන්ට stingless  bees  කියලාත් කියනවා අමු සින්හලෙන්. උන් විදින්නෙ නම් නෑ. වැරදිලාවත් එකෙක් හරි ඇඟේ ගෑවුනොත් උන් හරි ගඳයි..උන් ඒ ගඳ පිට කලහම හෙන ගොඩක් මැස්සො එනවා එතනට. ඌ විදින්නෙ නම් නෑ ඒත් එකා එකා ඇවිත් ඇඟේ ඇලෙන කොට හරි අප්‍රසන්නයි.


මේ කනෙයි වදයක් කොහේ හරි අපේ ඔෆිස් එකේ බැම්මෙත් තියෙනවා කියලා මන් ඔෆිස් ආපු මුල්ම කාලෙ තමයි නෝට් කලේ. කොහෙද කියලා හොයා ගන්න බෑ ඒත් සමහර වෙලාවට ඇවිස්සිච්ච මැස්සො රංචුවක් පියඹ පියඹා ඉන්නවා දකිනවා නම් තමයි...




ඉතින් මුලින්ම මන් අරක ගැන කියනවයි කියලා කියන්ඩ පටන් ගත්තෙ මගේ ග්‍රැෆික් ටැබ්ලට් එක. ඇත්තටම මට කවි නිසදැස් ලියන්න බෑ වගේම තමයි චිත්‍ර අඳින්නත් බෑ. ඒක සහජයෙන් එන්න ඕනි දෙයක්ලුනෙ.. ඒ උනාට අඳින්න ට්‍රයි නොකර ඉන්න ඒක කාරණයක් නෙවෙයිනෙ. මමත් කලේ ඉතින් ඇයි මට අඳින්න බැරි කියලා.. ඔය ඩ්‍රෝවින් පොත් කීපයක් එක්කම දියසායම්, පැස්ටල් සහ පාට පැන්සල් පෙට්ටි කීපයක් සහ පින්සල් කීපයක් මුල්නිම ගත්තා. ඕක උනේ අවුරුදි ගානකට කලින් උනත් ඒ ගත්ත බඩු ටික තාම තියෙනවා බැබලි බැබලි..


බොරු නෙවෙයි ඕන් තියෙන්නෙ ඒ ටික..

ඔය බෝල තුන්හුලස් හතරැස් ටිකක් ඇඳලා පාට කරන්නත් මට චිත්‍ර අඳින්න බෑ කියලා තෙරුම් කරලා දෙන්නත් ඔය ටික උදව් උනා නමුත්..
ඔය දිය සායම් වලින් වෙච්ච අනිත් සෙතේ තමයි මේ ඉන්න අපේ ලැසීයගෙ ඔය සුදු පාට පැචස් ටික එක එක පාටින් පාට කරපු එක.. ඒ දවස් වල ගෙදර අයිතිකාරයො හිතුවෙ මේක කරන්නෙ අල්ලපු ගෙවල් වල ලැසී එක්ක සෙල්ලම් කරන පොඩි උන් වෙන්න ඇතියි කියලයි. අදටත් හිතන්නෙ එහෙමමයි මයෙ හිතේ..

ඒත් ඔය කාලෙම ලැසීගෙ ලොම් යන්න ගත්තා.. මට ඇහුනා මෙහෙම..


"මේ ලැසීගෙ ඇඟේ සායම් ගාන අයට කියන්න ඕනි එපාය කියලා ඒවයෙ විසට තමයි එහෙම වෙන්නෙ" 


කියලා ගෙදර අය කතා වෙනවා.. ඒකත් එක හේතුවක් වෙන්න ඇති තමා.. මන් කලේ මගේ මේ මගෝඩි වැඩේ නැවැත්තුවා එසැනින්ම.. මොකද මටත් දුක හිතුනා ලැසී ඊටත් වඩා ලෙඩ වෙයි කියලත්..

ආයි තව ටිකක් කල් යනකොට මටම අමතකයි මට චිත්‍ර අඳින්න බෑයි කියලා.. හිතෙන්නෙම ආයි ඇඳලා පුරුදු වෙන්නමයි..

මේ සැරේ ගත්තෙ ග්‍රැෆික් ටැබ්ලට් එකක්. මේ තියෙන්නෙ ඒක..

මේක එක්ක සොෆ්ට්වෙයාර් ලොට් එකකුත් හම්බ උනා නම් තමයි. ඒත් තාම එව්වා එක්ක සෙල්ලම් කර කර ඉන්නවා ඇරෙන්න හරි හමන් සිත්තරයක් ඇඳ ගන්ඩ නම් බැරි උනා. මේ තියෙන්නෙ කියන Ink-Squared Delux සොෆ්ට්වෙයාර් එකෙන් මගේ බ්ලොග් එක ගැන මගේම කිරි කිරි අකුරින් කරපු සෙල්ලමක් තමා

ඊට අමතරව ෆ්‍රීවට දෙන මෙන්න මේ ටිකත් ගොඩ ගහන් ඉන්නවා ..


Photoscape
MyPaint
InkScape


මේවයින් අඳින්න ග්‍රැෆික් ටැබ්ලට් එකක් ඕනි නෑ.. මවුස්ගෙන් උනත් අඳින්න පුළුවන්..


මොක තිබ්බත් මට නම් තාම හරි හමන් සිත්ටරයක් ඇඬ ගන්ඩ බැරි උනා වගේමයි මන් පොඩි කාලෙ ඉඳලම බැරි වැඩක් උනත් කරන්න දඟලලා දඟලලා තමයි ඕන් බෑයි කියලා අතාරින්නෙ.. තාමත් ඒ වගේමද මන්දා තාම ඉඩ් වලින් එහාට යන්ඩ බැරි උන ගානයි ඕන්...




"බැරි වැඩ නොකරන් අබරෝ කියලා තියෙන්නෙ කට කහනවට නෙවෙයිනෙ අපේ පැරැන්නො"


කියලා මාමා හිටිය නම් කියයි.



"ඉතින් ඔබේ චිත්‍ර ඇඳීම ගැන තියෙන අනාගත බලපොරොත්තු මොනාද ?"


කියලා කෙනෙක් අහන්න පුළුවන්


"ඔව් මන් තාමත් චිත්‍ර අඳින්න ඉගෙන ගන්න එක අතෑරියේ නෑ.. මන් දන්න බ්ලොග් සිත්තර ශිල්පීන් කීපදෙනෙක්ම ඉන්නවානෙ.. එක්කො වෙන්නප්පු යනවා නැත්නම් මෝල්ඩිව්ස් යනවා.. මාසයක් දෙකක් නැවතිලා ඉන්න කොට චිත්‍ර ඉගෙන ගන්න පුළුවන්..බැරිම උනත් හොඳට කාලා බීලා ඇඟ හදා ගෙන එන්න හරි බැරියැ.."